مكان‌يابي ژن‌هاي كمي كنترل كننده محتواي كلروفيل در شرايط نرمال و تنش شوري در گياهچه‌هاي برنج و مقايسه روش‌هاي مختلف مكان‌يابي QTL

شوري يك محدوديت عمده در توسعه كشت برنج مي‌باشد. بهبود بخشيدن به تحمل به شوري در برنج ازنظر ژنتيكي يك مسئله بسيار مهم در برنامه‌هاي اصلاحي است. به‌منظور مكان يابي ژن هاي كنترل كننده محتواي كلروفيل، 96 لاين خالص نوتركيب برنج ايراني حاصل تلاقي ارقام ندا × اهلمي طارم تحت تنش شوري در مرحله گياهچه‌اي آزمايشي به‌صورت مركب در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار و دو شرايط كشت نرمال و تنش شوري در دانشگاه گنبد‌كاووس در سال 1395 در شرايط گياهچه كشت شدند. مكان‌يابي ژن‌هاي كنترل‌كننده محتواي كلروفيل با استفاده از روش‌هاي مختلف مكان‌يابي شامل SIMMEL، SIM، CIM، MIM، PMLE، ICIM و STSIM انجام گرفت و با استفاده از هر كدام از اين روش‌ها QTL‌هاي مشابه و متفاوتي رديابي شد. 40 نشانگر SSR و 16 نشانگر ISSR (76 آلل تكثير‌شده چند شكل)، 2 نشانگر IRAP (7 آلل تكثير‌شده چند شكل) و يك نشانگر iPBS (3 آلل تكثير‌شده چند شكل) بر روي 12 كروموزوم برنج توزيع شدند. روش ICIM، CIM و SIM در شرايط نرمال و تنش شوري بيشترين تشابه مكان‌هاي ژني رديابي شده را دارا بودند. qCHL6 در شش روش مكان‌يابي در موقعيت 52 سانتي‌مورگان از كروموزوم 6 شناسايي شد. بنابراين با استفاده از QTL‌هاي شناسايي شده مي‌توان پس از تعيين اعتبار QTLها، ژنوتيپ‌هاي برتر از نظر محتواي كلروفيل براي برنامه‌هاي انتخاب به كمك نشانگر را شناسايي كرد.