بررسي عملكرد و برخي صفات زراعي دو رقم گلرنگ (.Carthamus tinctorius L) تحت رژيم‌هاي مختلف آبياري

تنش خشكي مهمترين تنش بوده و عملكرد گياهان را كاهش مي‌دهد. گلرنگ گياهي مقاوم به تنش و يكي از مهمترين گياهان دانه روغني مي‌باشد. به‌منظور بررسي عملكرد و اجزاي عملكرد گلرنگ تحت شرايط آبياري مطلوب و تنش خشكي آزمايشي در مزرعه پژوهشي دانشكده كشاورزي دانشگاه زنجان طي دو سال زراعي 1389 و1390 به صورت كرت‌هاي يك بار خرد شده در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با چهار تكرار اجرا گرديد. تيمارهاي آزمايش شامل آبياري مطلوب (0.5 مگاپاسكال) و تنش خشكي (2 مگاپاسكال) و دو رقم گلرنگ (گلدشت و زنده‌رود) بود. اثر تيمار آبياري، رقم و سال بر قطر طبق، تعداد طبق اصلي و فرعي معني‌دار نشد. بالاترين وزن هزار دانه (35.5 گرم)، عملكرد دانه (2172.4 كيلوگرم در هكتار)، عملكرد زيستي (9006.1 كيلوگرم در هكتار)، شاخص برداشت (25.6 درصد) و عملكرد روغن (634.6 كيلوگرم در هكتار) در آبياري مطلوب حاصل شد و در ساير صفات تفاوتي بين آبياري مطلوب و تنش خشكي مشاهده نگرديد. بالاترين تعداد دانه در طبق، عملكرد زيستي، درصد روغن و عملكرد روغن در رقم زنده‌رود بدست آمد و در ساير صفات بين رقم زنده‌رود و گلدشت تفاوتي وجود نداشت. تنش خشكي عملكرد دانه و عملكرد روغن را به ترتيب به ميزان 51 و 65 درصد كاهش داد. درصد روغن تحت شرايط مطلوب آبياري 8 درصد بالاتر از شرايط تنش خشكي بود. عملكرد دانه، درصد روغن و عملكرد روغن رقم گلدشت به ترتيب 7، 8 و 26 درصد بيشتر از رقم زنده‌رود بود. نتايج نشان داد كه رقم گلدشت نسبت به رقم زنده‌رود برتري داشته و در شرايط تنش از تحمل بالاتري برخوردار است، بنابراين پيشنهاد مي‌شود در شرايط محدوديت آبياري، كشت اين رقم مد نظر قرار گيرد.