اثر هدايت الكتريكي آب آبياري و روش‌هاي مصرف آهن و روي بر عملكرد و تركيب شيميايي ذرت علوفه‌اي در يك خاك آهكي

تنش شوري و كمبود عناصر غذايي كم‌مصرف از مهم‌ترين عوامل محدود كننده توليد كمي و كيفي ذرت علوفه‌اي در خاك‌هاي آهكي مناطق مركزي ايران مي‌باشند. از اين‌رو به‌منظور بررسي اثر روش‌هاي كاربرد آهن و روي بر عملكرد و تركيب شيميايي ذرت علوفه‌اي تحت شوري آب آبياري، پژوهشي مزرعه‌اي در سال 1394 به صورت فاكتوريل بر پايه طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در ارسنجان فارس اجرا شد. تيمارها تركيبي از 3 سطح هدايت الكتريكي آب آبياري شامل 2، 4 و 6 (dS m^-1) و 12 روش كاربرد كودهاي سولفات روي، سولفات آهن و كلات آهن بودند. نتايج نشان داد افزايش هدايت الكتريكي آب آبياري از 2 به 6 (dS m^-1) منجر به كاهش 12.5 درصدي عملكرد علوفه‌تر و كاهش 43 درصدي محتواي عناصر غذايي همانند پتاسيم، فسفر، كلسيم، مس، منگنز، آهن و روي در علوفه ذرت شد. بيشترين عملكرد علوفه‌تر ذرت (Ton ha^-1 71.77) در شرايط آبياري با هدايت الكتريكي 2 (dS m^-1) و مصرف خاكي كلات آهن به‌علاوه محلول‌پاشي با سولفات روي حاصل شد. در آبياري 4 و 6 (dS m^-1)، بيشترين عملكرد علوفه‌تر با كاربرد خاكي و توأم سولفات روي و كلات آهن به‌علاوه بذرمالي بذور با سولفات آهن به دست آمد. با افزايش سطح تنش، كاربرد تركيبي عناصر غذايي آهن و روي در مقايسه با كاربرد جداگانه موثرتر واقع شد و در اين شرايط عملكرد كمي و كيفي محصول ذرت علوفه‌اي بيش از 13 درصد افزايش يافت. بهطوركلي، در يك خاك آهكي با انتخاب روش مناسب كوددهي در شرايط تنش شوري ضمن حفظ پتانسيل عملكرد محصول ذرت علوفه‌اي مي‌توان تقاضا براي آب غير شور را نيز كاهش داد.