زمان‌بندي حركت قطارها در مسيرهاي دوخطه با رويكرد برنامه‌ريزي تصادفي

زمان‌بندي حركت قطارها يكي از مهم‌ترين مسائل برنامه ريزي در حمل‌ونقل ريلي است. با نگاهي به ادبيات موضوع مورد بررسي مي‌توان دريافت كه حجم زيادي از مطالعات به مدلسازي و حل اين مسئله اختصاص يافته است. در اين ميان در طي سال‌هاي اخير و با پيچيده‌تر شدن سيستم‌‌هاي ريلي و  لزوم استفاده از تكنيك‌هاي برنامه‌ريزي عدم قطعيت، پژوهشگران بيش از پيش بر روي مدل‌هاي عدم قطعيت متمركز شده‌اند. در بين تكنيك‌هاي عدم قطعيت، برنامه‌ريزي تصادفي يكي از رويكردهاي موجود در مدلسازي رياضي  است. مبناي استفاده از برنامه‌ريزي تصادفي بدين منظور است كه با درنظرگرفتن پارامترهاي تصادفي موجود در مسائل دنياي واقعي، مدلسازي و نتايج حاصل از آن به واقعيت نزديك‌تر شوند.در اين پژوهش پس از مطالعۀ مدل‌هاي موجود در ادبيات موضوع، مدلي در حوزۀ زمان بندي حركت قطارها با رويكرد برنامه‌ريزي تصادفي و متناسب با مسيرهاي دو خطه بهبود داده شده است. مدل مذكور در نظر دارد تا با استفاده از زمان‌هاي متغير سير بلاك‌ها و از طريق تخصيص بهينۀ زمان‌هاي مكمل به آن‌ها، تاخيرات حاصل از نوسانات زمان‌هاي سير بلاك‌ها را بين برنامۀ زمان‌بندي و آن چه را كه در عمل انجام مي‌گيرد  تا حد ممكن كاهش دهد. اين مدل قادر است تا زمان‌بندي بهينه را از طريق تعيين زمان‌هاي مكمل و با توجه به دو معيار كاهش زمان‌هاي سفر و كاهش تاخيرات محاسبه كند. در پايان، مدل موردنظر بر روي يكي از خطوط شبكه ريلي موجود در راه‌آهن جمهوري اسلامي ايران پياده‌سازي شده است و نتايج حاصل از آن با شرايط فعلي زمان‌بندي در راه‌آهن ايران مقايسه شده است.