بررسي شيوع، روش‌هاي تشخيص و تفسير نتايج آزمايشگاهي بيماري نيوكاسل در كشور بر اساس نظر كارشناسان خبره آزمايشگاهي

نيوكاسل يكي از مهم‌ترين بيماري‌هاي اقتصادي و معضلات صنعت طيور در كشور مي‌باشد. اساس تشخيص بيماري، علائم باليني و كالبدگشايي،  روش‌هاي آزمايشگاهي (جداسازي ويروس، آزمون‌هاي سرولوژي و تكنيك‌هاي مولكولي) مي‌باشد.  هدف از مطالعه بررسي روش‌هاي تشخيص و نحوه تحليل نتايج آزمايشگاهي بيماري نيوكاسل و ميزان شيوع نيوكاسل در بين موارد ارجاعي در آزمايشگاه‌ها مي‌باشد. مطالعه به صورت توصيفي و بر اساس نظر كارشناسان خبره و  طراحي پرسشنامه‌اي در سال 1393 انجام گرفت. جهت تجزيه و تحليل متغيرهاي كيفي، فراواني نسبي و براي متغيرهاي كمي ميانگين و فاصله اطمينان محاسبه شد. جهت بررسي معني‌دار بودن نسبت متغيرهاي بررسي شده از آزمون مربع كاي استفاده شد. 0.05 p سطح معني‌داري آماري در نظر گرفته شد. در 80 درصد موارد ملاك تشخيص،آزمايش سرولوژي به فاصله دو هفته مي‌باشد. فقط 23% از روش‌هاي مولكولي استفاده مي‌كنند. 87% كارشناسان آزمون HI را به ELISA ترجيح مي‌دهند. در 58.6% آزمايشگاه‌ها از آنتي‌ژن با توان 4 واحد براي HI استفاده مي‌كنند. بيشتر كارشناسان براي مزارع گوشتي عيار 6، مزارع تخمگذار عيار 8 و مزارع مادر  عيار 9 را به عنوان عيار مشكوك در نظر مي‌گيرند. در سال 1392 از  موارد ارجاعي بيماري تنفسي چندعاملي 44%  نيوكاسل بوده است و40% از موارد ارجاعي به عنوان نيوكاسل، نيوكاسل مثبت بودند. در مواردي كه داده‌هاي كافي از مزرعه در دسترس نباشد، براي ارزيابي اوليه از وضعيت بيماري، روندهاي تشخيص، ارزيابي عوامل خطر، توجه به نظر كارشناسان در ارائه الگوهاي پيشگيري بيماري مي‌تواند موثر واقع گردد.