تجزيه‌وتحليل رابطه حمل و نقل هوايي و ارزش‌افزوده اقتصادي با روش گشتاورهاي تعميم‌يافته (مطالعه موردي: استان‌هاي ايران)

صنعت حمل و نقل هر كشوري بيانگر وضعيت اقتصادي و ميزان توسعه صنعتي آن كشور است، به‌نحوي‌كه مي‌توان اين صنعت را يكي از عوامل مهم در توسعه اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي و... هر منطقه‌اي به شمار آورد. لذا رشد فعاليت‌هاي اقتصادي در ايران و لزوم جابجايي سريع‌تر افراد و كالاها  اين امكان را فراهم مي‌آورد تا كشور بتواند به‌عنوان قطب اصلي حمل و نقل منطقه‌اي به ايفاي نقش صادرات، واردات و ترانزيت بپردازد. بررسي نقش اين شكل از حمل و نقل در رشد اقتصادي داراي اهميت است و مي‌تواند در راستاي شناسايي فرصت‌ها و همچنين چالش‌هاي آن مؤثر بوده و درنهايت ديد بهتري براي سياست‌گذاران و متصديان اين حوزه فراهم كند. براين اساس هدف از اين مطالعه بررسي نقش حمل و نقل هوايي (تعداد مسافر و حجم كالاي جابجا شده) بر ارزش‌افزوده اقتصادي در استان‌هاي كشور(31 استان) در دوره زماني 13841396 مي‌باشد. نتايج حاصل از اين تحقيق با استفاده از رويكرد اقتصادسنجي پانل پويا (روش گشتاورهاي تعميم‌يافته يا GMM) نشان‌دهنده تأثير مثبت و معني‌دار متغيرهاي تعداد مسافر حمل و نقل هوايي و تحصيلات و همچنين تأثير منفي و معني‌دار بيكاري و حجم بار جابجا شده توسط حمل و نقل هوايي بر ارزش‌افزوده اقتصادي استان‌هاي ايران مي‌باشد. با توجه به نتايج به‌دست‌آمده مي‌توان مطرح نمود كه حمل و نقل هوايي مسافر در شرايط كشور در دوره زماني موردبررسي تحقيق، مي‌تواند بسترساز رشد ارزش‌افزوده اقتصادي گردد در حالي كه حمل و نقل بار به لحاظ هزينه‌هايي كه تحميل مي‌كند داراي صرفه اقتصادي نيست. بعلاوه نتايج نشان مي‌دهد، تأسيس فرودگاه بين‌المللي در استان بر ارزش افزوده اقتصادي تأثير مثبت دارد و نيز ارزش افزوده اقتصادي دوره قبل تأثيرمثبت و معني‌داري بر ارزش افزوده اقتصادي جاري دارد كه حاكي از پويايي رشد است.