شناسايي عوامل پنهان مؤثر بر پذيرش قيمت‌گذاري تراكم (نمونه موردي: طرح قيمت‌گذاري دوره مبناي تهران)

امروزه ازدحام شدآمد در بسياري از شهر ها مانند تهران به معضلي اساسي تبديل گرديده است. يكي از راهكار هاي پيشنهادي استفاده از سياست هاي مديريت تقاضاي حمل‌ونقل با هدف تغيير در تقاضا جهت به حداكثر رسيدن كارايي امكانات و تسهيلات موجود است. ازجمله مؤثرترين ابزار هاي سياست مديريت تقاضا، قيمت‌گذاري تراكم است كه اصلي ترين مانع اجراي موفق آن، پايين بودن پذيرش عمومي است. در مطالعه حاضر با استفاده از اطلاعات 455 پرسشنامه توزيع‌شده در مهرماه سال 1397 در محدوده طرح ترافيك و به‌كارگيري روش تحليل عاملي اكتشافي و مدل لوجيت ترتيبي به شناسايي عوامل پنهان مؤثر بر پذيرش طرح دوره مبناي تهران مبادرت مي‌شود. نتايج حاكي از اثرگذاري عوامل نگرشي مانند اثربخشي درك شده از طرح، عملكرد مسئولان، طراحي طرح و نحوه اجراي آن و دغدغه هاي زيست‌محيطي در كنار برخي از عوامل اقتصادي اجتماعي مانند تحصيلات، ميزان مالكيت خودرو و الگوي سفر افراد است. همچنين نتايج نشان مي دهد احتمال پذيرش طرح قيمت‌گذاري دوره مبناي تهران در ميان افرادي كه آشنايي بيشتري با آن دارند، بيشتر است. علاوه بر اين، افرادي كه ميزان استفاده آنان از محدوده طرح ترافيك بيشتر است، تمايل به پذيرش كمتري نسبت به طرح دارند. نتايج اين پژوهش مي‌تواند به تصميم گيران حمل‌ونقل شهري جهت اتخاذ و اجراي سياست‌هاي مناسب توأم با پذيرش حداكثري افراد كمك قابل‌توجهي كند.