بررسي تغييرات شدت خشكسالي در حوزه‌هاي آبخيز منتهي به كانون‌هاي گردوغبار استان خوزستان

تمام مسائل مربوط به يك حوزۀ آبخيز از قبيل مديريت آب و خشكسالي بايد به‌صورت يكپارچه، در غالب مديريت جامع مدنظر باشد. يكي از عوامل توسعۀ كانون‌هاي گردوغبار دهۀ اخير استان خوزستان، منطقۀ خروجي سه حوزۀ آبخيز كارون، كرخه و زهرهجراحي، رخداد خشكسالي‌هاي متوالي بوده است. به‌منظور ارزيابي پتانسيل تغييرات مكانيزماني رخدادهاي خشكسالي و ترسالي، از نمايۀ‌ خشكسالي SPI استفاده شد اما با توجه به افزايش روند دما در هر سه حوضه، شاخص خشكسالي SPEI محاسبه و از دورۀ آماري 1346ـ1396 در قالب 5 دهه در يك شبكه با تفكيك مكاني 44 ×44 كيلومتر بر اساس داده‌هاي هواشناسي و مديريت منابع آب كشور در نرم‌افزار GIS بازتوليد شد. براي 79 نقطه در سه حوضه شاخص SPI و SPEI در نرم‌افزار متلب استخراج و در نرم‌افزار GIS به‌ روش كريجينگ پهنه‌بندي شد. نتايج نشان داد بر اساس هر دو شاخص، دهۀ سوم مرطوب‌ترين و دهۀ پنجم خشك‌ترين دهه بوده است. در دو دهۀ اول كه دما افزايش چنداني نداشته، رخداد خشكسالي بر اساس شاخص SPEI در كل حوضه‌ها شدت كمتري داشته اما در دهۀ آخر به‌دليل افزايش دما و در نتيجۀ افزايش تبخير شدت خشكسالي SPEI به‌ويژه در محدودۀ كانون‌هاي گردوغبار به‌مراتب شديدتر بوده است.