بررسي تنوع و پراكنش ستاره‌‌هاي دريايي و ستاره‌‌هاي شكننده دريايي در سواحل ايراني خليج فارس در محدوده استان بوشهر

خارپوستان يكي از شناساگرهاي بسيار خوب براي بررسي سلامت و وضعيت سواحل و صخره‌‌هاي مرجاني در آبهاي دريايي هستند. هدف از اين مطالعه بررسي تنوع و پراكنش ستاره‌‌هاي دريايي و ستاره‌‌هاي شكننده دريايي در منطقه پايين و مياني جزر و مدي سواحل خليج فارس در محدوده ‌‌ي استان بوشهر شامل ايستگاه‌‌هاي نيروي هوايي، بندر رستمي، اولي شمالي و جنوبي بود. نمونه‌‌برداري از فروردين لغايت اسفند سال 1396 به صورت فصلي در 4 نوبت و توسط كوادرات يك متر در يك متر و در 2 ترانسكت عمود بر دريا با عرض 30 متر و با فاصله تقريبي 100 متر از هم انجام گرفت. در مجموع 184 فرد، 7 گونه شامل 4 گونه ستاره‌‌دريايي، 3 گونه ستاره شكننده متعلق به خانواده‌‌هاي Astropectinidae (گونه‌‌هاي Astropecten polyacanthus phragmorus و Astropecten monacanthus)، Asterinidae (گونه Aquilonastra iranica)، Ophidiasteridae (گونه Linckia multifora)، Ophiotrichidae (گونه Ophiothrix sp.) و Ophiocomidae (گونه‌‌هاي Ophiocoma scolopendrina و Ophiocoma sp.) جمع‌‌آوري شدند. فراوان‌‌ترين گونه شناسايي شده Ophiothrix sp. بود و كمترين فراواني به گونه L. multiflora تعلق داشت. زيستگاه گونه‌‌ A. polyacanthus phragmorus سواحل زير جزر و مدي ماسه‌‌اي، A. monacanthus سواحل جزر و مدي ماسه‌‌اي، گونه A. iranica بسترهاي صخره‌‌اي جزر و مدي بود و گونه‌‌هاي L. multifora، Ophiothrix sp.، O. scolopendrina و Ophiocoma sp. در بسترهاي صخره‌‌اي مرجاني يافت شدند. الگوي پراكنش 90.54 درصد از گونه‌‌ها خوشه‌‌اي بود در حاليكه ساير گونه‌‌ها پراكنش يكنواختي داشتند. نتايج شاخص‌‌هاي تنوع گونه‌‌اي شانون H ’= 1.7672 و اونس 0.8754= نشانگر تنوع يكنواختي مناسب ستاره‌‌‌‌ها و ستاره‌‌هاي شكننده در سواحل خليج فارس در استان بوشهر است.