تأثير كنش‌هاي اجتماعي بر سياست خارجي فدراسيون روسيه

با فروپاشي اتحاد شوروي در سال 1991، دولت روسيه براي شناسايي خود به ديگران بايد هويت خود را بازتعريف مي‌كرد. ترسيم اين هويت و تثبيت و تضمين آن دربرگيرندۀ كنش‌هاي اجتماعي است كه امنيت هويتي دولت روسيه را استمرار مي‌بخشد. پرسش اين است كه كنش‌هاي اجتماعي چگونه بر سياست خارجي فدراسيون روسيه تأثير مي‌گذارد و دليل انجام اين كنش‌ها چيست؟ در پاسخ، اين فرضيه مطرح مي‌شود كه انجام كنش‌هاي اجتماعي سبب تضمين امنيت هويتي روسيه خواهد شد. اين نوشتار توصيفي ـ تحليلي و روش جمع‌آوري اطلاعات، بهره‌گيري از مدارك و اسناد اينترنتي و كتابخانه‌اي است. نتايج نوشتار نشان مي‌دهد، اگرچه كنش اخلاقي و بشردوستانه پرهزينه و خلاف منافع راهبردي روسيه و كنش شرافتي خطرناك است و مي‌تواند در راستاي تضعيف امنيت فيزيكي آن باشد، اما با انجام آن كنش‌ها امنيت هويتي خود را تضمين مي‌كند. اقدام‌هايي همچون ياري‌رساندن به آمريكا در جنگ افغانستان و اجازۀ تأسيس پايگاه‌‌هاي نظامي در كشورهاي هم‌سود از كنش‌هاي اخلاقي و بشردوستانه براي نشان‌دادن حسن همكاري براي از ميان‌بردن تروريسم بود، اما نتيجه‌اي معكوس را براي دولت روسيه به همراه داشت. در واقع، روسيه با فرستادن نيروهاي نظامي به تاجيكستان، مخالفت با حضور نظامي آمريكا در عراق، جنگ گرجستان و استقلال اوستياي جنوبي و آبخازيا، پيوستن كريمه و حضور در جنگ سوريه، با انجام كنش شرافتي از امنيت هستي‌شناختي خود محافظت كرده است.