واكاوي نگرش اوليا نسبت به ازدواج فرزندان داراي اتيسم

مشكلات مربوط به بزرگسالان داراي اتيسم، به ويژه ازدواج آنان، يكي از مشكلات چالش‌برانگيز خانواده‌ها است. بنابراين، هدف پژوهش حاضر، واكاوي ديدگاه و نگرش والدين نسبت به ازدواج فرزندان دختر و پسر داراي اختلال اتيسم بود. در اين مطالعه اكتشافي و توصيفي، نگرش 100 نفر از اولياي داراي فرزند اتيسم بالاي 15 سال شهر تهران با روش نمونه‌گيري در دسترس و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها نشان دادند، فقط 10در صد والدين نسبت به ازدواج دختران و پسران داراي اتيسم، نگرش مثبت ابراز كردند. افراد مورد مطالعه با آموزش دادن خانواده‌ها براي ازدواج و زندگي مشترك فرزند داراي اتيسم‌شان با حمايت سازمان‌ها و انجمن‌هاي مربوط موافق بودند. درحالي‌كه تنها 10 درصد اوليا معتقد بودند كه افراد داراي اتيسم، اصولاً فاقد تمايلات جنسي هستند، 55 درصد آنان با مصرف دارو براي مهار تمايلات جنسي افراد داراي اتيسم مخالف بودند. از سوي ديگر 96 در صد اوليا بر اين باور بودند كه براي مهار تمايلات جنسي افراد داراي اتيسم بايد از فعاليت‌هاي ورزشي استفاده كرد. 90 درصد اوليا معتقد بودند كه افراد داراي اتيسم، بايد با هم ازدواج كنند. با توجه به نتايج اين پژوهش، با وجود مشكلات متعدد در حوزۀ اختلال طيف اتيسم كه اصلي‌ترين آن فقدان مهارت‌هاي ارتباطي است، نيمي از خانواده‌ها مخالف ازدواج افراد طيف اتيسم بودند، اما ديدگاهشان اين بود كه با فراهم شدن شرايط ازدواج و حمايت سازمان‌هاي دولتي و مردم‌نهاد، آنها مي‌توانند با افراد ديگر ازدواج كنند. اصلاح نگرش والدين و خود افراد داراي اتيسم و اقشار گوناگون جامعه، مهم‌ترين گامي است كه كارشناسان و مشاوران و برنامه‌ريزان بايد بردارند.