مقايسه اثربخشي آموزش روش چندحسي فرنالد و روش اورتون بر بهبود نارساخواني دانش آموزان نارساخوان دختر مقطع ابتدايي

هدف پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي آموزش روش فرنالد و اورتون بر بهبود نارساخواني دانش آموزان دختر مقطع ابتدايي بود. طرح پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش تمامي دانش آموزان نارساخوان دختر مقطع ابتدايي شهرستان تبريز در سال تحصيلي 1397 بودند كه از اين جامعه تعداد 45 دانش آموز نارساخوان دختر مقطع ابتدايي از مركز اختلالات يادگيري ناحيه 4 شهر تبريز به روش نمونه گيري دردسترس انتخاب شده و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي روش فرنالد و روش اورتون (هر گروه 15 نفر) و 15 نفر نيز در گروه كنترل قرار گرفتند. به طوري كه براي گروه آزمايش اول آموزش به شيوه فرنالد در 8 جلسه 30 دقيقه اي و گروه آزمايش دوم آموزش به شيوه اورتون در 8 جلسه 30 دقيقه اي ارائه شد و گروه كنترل آموزشي دريافت نكرد. براي جمع آوري داده ها از آزمون نارساخواني (نما) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با روش آماري تحليل كوواريانس و آزمون تعقيبي LSD استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه هر دو روش آموزشي فرنالد و اورتون بر بهبود نارساخواني دانش آموزان مقطع ابتدايي تأثير دارد و باعث كاهش ميزان نارساخواني در دانش آموزان مي شود. همچنين نتايج نشان داد كه آموزش به شيوه فرنالد تأثير بيشتري نسبت به اورتون بر بهبود نارساخواني دارد. بنابراين توجه به روش درماني فرنالد و اورتون بر بهبود نارساخواني پيشنهاد مي شود.