تأملي نوين بر ماهيت تعليق اراده با رويكرد به چالش‌هاي عملي

انسان براي رفع احتياجات اجتماعي و حقوقي قاعدتاً به مدد اعمال حقوقي نيل به مقصود مي‌نمايد. به‌لحاظ گونه‌گوني اين احتياجات، تنوع اعمال حقوقي پديد آمده است. يكي از اوصاف اين گوناگوني تعليق اعمال حقوقي است. شكي نيست كه اعمال حقوقي با ارادۀ انسان سروكار دارد و اراده تنها خالق آن است؛ بنابراين براي شناخت تعليق اراده چاره‌اي جز تحليل نفس اراده وجود ندارد. در اين مقام، ديدگاه‌هاي مشهور مَقّر وقوع تعليق اراده را در انشا و مُنشأ جست‌وجو كرده‌اند. در اينجا نظريه‌هاي نوين و متفاوتي نيز ارائه گرديده كه در جهت نقد نظريات گذشته گام برداشته است. واضح است در اين رهگذر بايد تحليلي مورد پذيرش واقع شود كه در همۀ شئون و انواع اعمال حقوقي قابليت تطبيق داشته و با عرف عملي و خواست واقعي منشئ سازگاري بيشتري داشته باشد. در اين پژوهش با اين نگاه، ارادۀ تعليقي مورد كنكاش واقع گرديد. در اين راستا بايد به اصالت علم حقوق و قواعد آن تأكيد شود و براي يافتن درك ماهيات حقوقي نبايد به سراغ رهيافت‌هاي غيرمرتبط علوم ديگر كه با موضوعات علم حقوق سنخيتي ندارد مراجعه كرد. از اين منظر در اينجا به شناخت نفس التزام ناشي از ابراز اراده به‌عنوان روش درك صحيح ماهيت تعليق توجه شده است.