پيش‌بيني پراكنش بالقوه گونه زالزالك (Crataegus pontica C.Koch) با استفاده از رويكرد مدل‌سازي تركيبي در استان لرستان

تخريب رويشگاه از مهم ترين دلايل انقراض گونه هاي گياهي است. به منظور شناسايي رويشگاه هاي بالقوه يك گونه مي توان از تكنيكهاي مدل سازي استفاده نمود. بنابراين هدف مطالعه حاضر شناسايي مناطق مطلوب گونه زالزالك در استان لرستان به كمك مدل سازي است. بدين منظور داده هاي حضور گونه و 23 متغير محيطي در سطح استان لرستان جمع آوري شد. با استفاده از روابط همبستگي تعداد متغيرهاي محيطي به 9 متغير مؤثر كاهش يافت و از 5 روش حداكثر آنتروپي، خطي تعميم يافته، مدل افزايشي تعميم يافته، قطعات رگرسيون تطبيقي چندمتغيره و رگرسيون تقويت شده براي مدل سازي رويشگاه زالزالك بهره گرفته شد و نتايج مدل ها با ضرايب ROC، Kappa و TSS ارزيابي گرديد. مطابق نتايج، ضرايب ROC و Kappa براي تمام مدل ها عملكرد عالي، ضريب TSS براي مدل هاي GBM و MAXENT عملكرد عالي، مدل هاي MARS و GAM عملكرد خوب و مدل GLM عملكرد متوسط را نشان دادند. بر اساس مدل تركيبي، 40 درصد از اراضي استان به عنوان رويشگاه مطلوب و 60 درصد به عنوان رويشگاه نامطلوب براي گونه زالزالك شناسايي شد. از ميان متغيرهاي مختلف محيطي، تأثيرگذارترين آنها بر گونه مذكور به ترتيب بارش در سه ماهه سرد سال، بارش سالانه و ارتفاع از سطح دريا بود و احتمال حضور گونه در شرايط بارندگي سه ماه سرد سال، دامنه بارش 220-160 ميلي متر و بازه ارتفاعي 1850-1300 متر به اوج خود رسيد. با توجه به ميزان صحت بالاي نقشه رويشگاه مطلوب زالزالك مي توان از آن به عنوان ابزار مناسبي در راستاي احياي مناطق تخريب يافته و حفاظت از زيستگاه هاي موجود استفاده نمود.