سربستگي حقوق بشر

حقوق بشر به عنوان مبنايي براي قوانين ملّي و فرا ملّي ونيز به عنوان مشروعيت بخشنده به فرآيندهاي سياسي در اين دو سطح شناخته مي‌شود. بعلاوه، اعتبار بسياري از نظرياّت علوم انساني بر اساس نسبتشان با حقوق بشر سنجيده مي‌شود. اين مقاله مي‌كوشد نشان دهد علي‌رغم اينكه در اين زمينه‌ها مفهوم حقوق بشر اغلب به گونه‌اي به كار مي‌رود كه گويي با مفهومي روشن و مورد اتفاق همگان مواجه هستيم، در واقع حقوق بشر هم از لحاظ مفهومي و هم از لحاظ مصداقي از سربستگي و ابهامات مبنايي رنج مي‌برد. مادامي كه اين ابهامات گشوده نشده است، هرگونه بحث از حقوق بشر در عرصهٔ قانون، سياست، اقتصاد و اجتماع بحث بي‌فرجامي خواهد بود و گشودن اين ابهامات در گرو مطالعات فلسفي در حقوق بشر است.