شماره ركورد :
1184714
عنوان مقاله :
بازنگري هاي تبارزادي جديد در رده بندي فراگونه اي جانوران
عنوان به زبان ديگر :
فاقد عنوان لاتين
پديد آورندگان :
درويش، جمشيد دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم - گروه پژوهشي جونده شناسي
تعداد صفحه :
9
از صفحه :
1
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
9
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
رده بندي , فراگونه اي جانوران
چكيده فارسي :
حدود 1800000 گونه جاندار تاكنون در كره زمين شناسايي شده است. اين جانداران داراي ساختارهاي ياخته‍اي هستند وجوه مشترك موجودات زنده در آنها ديده مي‍شود: 1- خودشان قادر به رونويسي از برنامه ژنتيكي خود هستند. 2- بدون توقف قادر به انتشار اطلاعات ژنتيكي خود در ابعاد زمان و مكان هستند. 3- خودشان قادر به تضمين ترجمه متوالي اطلاعات ژنتيكي شان به صورت پروتئين هاي آنزيمي هستند. از ديدگاه سنتي ساختار پروكاريوت به عنوان يك ساختار اجدادي در نظر گرفته مي شود و ساختار يوكاريوت به عنوان ساختار اشتقاق يافته مطرح است. ليكن اين استنباط بستگي به نحوه ريشه بندي درخت زندگان دارند. زيرا بعضي از ميكروب شناسان تصور كرده اند كه كهن زيان يا اركئوباكري ها و پروكاريوت ها با توجه به متابوليسم خاص خود بايد نخستين جانداران باشند كه روي زمين به وجود آمده اند. حال آنكه كهن زيان در واقع يك برون گروه در مقايسه با مجموعه يوباكتري ها و يوكاريوت ها هستند. عده اي نيز دلايل زيادي در اثبات اين نكته دارند كه يوكاريوت ها گروه ريشه اي هستند و بر همين اساس پروكاريوت ها را تك نيا مي دانند و ديدگاه سنتي گذار از پروكاريوت "ساده" به يوكاريوت" پيچيده را معكوس نموده اند. در صورتي كه حقيقتا نخستين جانداراني باشند كه پيدا شده اند، اين ديدگاه با تصور كلاسيك موضوع مغايرت پيدا مي كند. زيرا ساختار ساده تر پروكاريو ت ها بايد ازطريق ساده تر شدن ساختار پيچيده تر يوكاريوت ها ايجاد شده باشد
چكيده لاتين :
فاقد چكيده لاتين
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
زيست شناسي ايران
فايل PDF :
8229003
لينک به اين مدرک :
بازگشت