شناسايي و رتبه بندي مولفه هاي بكارگيري فناوري آموزش الكترونيكي در سازمان هاي دفاعي

آموزش الكترونيكي يكي از روش‌هاي نوين آموزشي مبتني بر فناوري اطلاعات و ارتباطات است كه مي‌تواند بسياري از محدوديت‌ها و محروميت‌هاي آموزش سنتي را مرتفع نمايد. بر همين اساس مي‌توان گفت راه‌حل‌هاي گذشته قابليت و قدرت مواجهه با چالش‌هاي سازماني و محيط بيروني را از دست داده‌اند؛ بنابراين بهتر است رويكردها و ديدگاه‌هاي جديدي جايگزين شوند. هدف اين پژوهش، شناسايي و رتبه‌بندي مؤلفه‌هاي به‌كارگيري موفق آموزش الكترونيكي در دانشگاه افسري امام علي (ع) است. جامعه آماري شامل كاربران سيستم‌هاي آموزش الكترونيكي (اعم از دانشجويان و اساتيد) و خبرگاني است كه دانش و تجربه لازم در حوزه آموزش الكترونيكي را دارند. نمونه آماري اين پژوهش 150 نفر بوده كه به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون تي تك نمونه‌اي و تكنيك تحليل شبكه فازي استفاده شد. يافته‌هاي پژوهش به لزوم توجه در مؤلفه‌هاي به‌كارگيري فناوري آموزش الكترونيكي در دانشگاه افسري امام علي (ع)، اشاره دارد. نتيجه آن‌كه ارزش اطلاعات موجود در سيستم از ديد كاربران مهم بوده و نقش اساسي دارد و لذا بايستي به كيفيت اطلاعات، جامع‌بودن و به‌روز بودن آن‌ها توجه داشت. نرم‌افزارهاي كاربردي و كارايي نرم‌افزار نيز از ديگر مؤلفه‌هاي مهم هستند. گرچه ممكن است محدوديت‌هايي در دانشگاه، اعمال گردد اما اين موضوع با توجه به انعطاف‌پذيري سيستم‌هاي اطلاعاتي، امكان عملياتي‌شدن دارد.