تبيين سازه هاي حكمراني خوب در نظام آموزش عمومي ايران

مقاله حاضرگزارش پژوهشي است كه با هدف تبيين سازه هاي حكمراني خوب در نظام آموزش عمومي ايران صورتبندي شد.رويكرد ترجيحي اين پژوهش،كمي از نوع استراتژي اكتشافي متوالي بود.جامعه آماري را همه پژوهشگراني تشكيل مي دادند كه در حوزه آموزش عمومي كشور حداقل يك مقاله در يك مجله علمي معتبر منتشر كرده بودند.براساس جدول مورگان 205محقق به صورت تصادفي به عنوان مشاركت كنندگان نهايي انتخاب شدند.ابزار گردآوري داده ها يك مقياس محقق ساخته بود.داده هاي استخراج شده با استفاده از روش تحليل عاملي اكتشافي مورد بررسي قرار گرفتند.نتايج پژوهش نشان داد كه به ترتيب سازه هاي تعهد به تضمين كيفيت،مشاركت،تمركز زدايي،توسعه مهارت هاي زندگي،توانمند سازي سرمايه هاي انساني،اخلاق مداري،توسعه رضايتمندي،تعهد به وفاق عمومي،توسعه انعطاف پذيري تعاملي،توسعه امكانات رفاهي،توسعه عدالت آموزشي،توسعه آگاهي هاي عمومي، مسئوليت پذيري، شفافيت و قانون مداري تبيين كننده حكمراني خوب در سيستم آموزش عمومي ايران هستند.همچنين معني داري اين سازه ها در تبيين پديده حكمراني خوب در دو حالت برآورد استاندارد مورد تاييد قرار گرفت.