رابطه بين رهبري اخلاقي و تعهد سازماني با توانمند سازي كاركنان دانشگاه علوم دريايي امام خميني نوشهر به منظور ارايه راهكارهاي مناسب

توجه به توانمند سازي درحوزه مديريت و منابع انساني به دليل تاثير مثبت آن برروي رفتارسازماني در محيط كاري است.هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه بين رهبري اخلاقي و تعهد سازماني با توانمند سازي كاركنان دانشگاه علوم دريايي امام خميني نوشهر است. پژوهش حاضر از نظر نوع هدف كاربردي و از نظر روش تحقيقات همبستگي است و در آن به مطالعه رابطه بين متغيرهاي رهبري اخلاقي، تعهد سازماني و توانمند سازي كاركنان پرداخته شده است. جامعه آماري مورد مطالعه در اين پژوهش را كاركنان دانشگاه علوم دريايي امام خميني نوشهر تشكيل مي دهند. به منظور برآورد حداقل حجم نمونه از فرمول تعيين حجم نمونه كرجسي و مورگان استفاده شده و تعداد 53 نفر انتخاب شدند. به منظور انتخاب نمونه مورد نيازنيز از روش تصادفي ساده استفاده شد. ابزار سنجش در اين پژوهش شامل پرسشنامه هاي رهبري اخلاقي 20 سوالي دي هوق و هارتوگ (2008) با ابعاد توجه به افراد ،عدالت ، تقسيم قدرت ، رهنمودهاي اخلاقي و وضوح نقش است (آلفاي كرونباخ = 0.84 ) ، پرسشنامه تعهد سازماني 24سوالي آلن و ماير(1996) كه داراي ابعاد تعهد عاطفي ، تعهد مستمر و تعهد هنجاري است، (آلفاي كرونباخ=0.78 ) و پرسشنامه توانمند سازي 15سوالي اسپريتزر و ميشرا(1997) كه داراي ابعاد شايستگي ،خودمختاري، تاثيرگذاري ، معني دار بودن و اعتماد است (آلفاي كرونباخ = 0.89 ) مي باشد.نتايج حاصل از روش رگرسيون چند متغيري خطي نشان داد كه رهبري اخلاقي و ابعاد آن و ابعاد تعهد سازماني رابطه معناداري با توانمند سازي كاركنان دارد. هم چنين بين رهبري اخلاقي با تعهد سازماني رابطه معنادار وجود دارد.