پتروگرافي و زمين شيمي سنگهاي آذرين و كاني زايي سرب در محدوده چاه سربي، جنوب زاهدان، جنوب شرق ايران

محدوده چاه ‌سربي درپهنه زمين ‌درزسيستان واقع شده است. زمين شناسي دراين محدوده ازقديم به جديد شامل سنگ‌هاي فليشگونه ، گرانيتوئيد زاهدان، گرانوديوريت پورفيري، دايك هاي ديوريتي تا گرانوديوريتي و نهشته‌هاي جديد مي‌باشد. كاني‌زايي سرب به صورت رگه هاي نازك و كوتاه گالن دار است كه با پيريت، كوارتز، كلسيت، گوتيت و ليمونيت همراهي است. سنگ ميزبان آنها فليش و سنگهاي نيمه نفوذي است كه دچار دگرساني فيليك و آرژيليك شده‌اند. دگرساني پروپيليتيك با تشكيل كلريت، اپيدوت و پيريت در اغلب دايك‌هاي اطراف محدوده ديده مي‌شود. گرانوديوريت نيمه آتشفشاني دربخش شمالشرق محدوده مورد نفوذ استوك‌ ورك‌هاي كوارتزي واقع شده‌ است. شديدترين دگرساني همراه با اين سنگ فيليك است.حضور كربنات‌ها و سولفيدهاي مس نشان ‌دهنده كاني ‌زايي مس در اين سنگ است. رگه‌هاي گالن در محدوده چاه ‌سربي احتمالاً از نوع اپي ‌ترمال است كه در حاشيه يك سيستم پورفيري واقع شده است. مقادير عناصر اصلي و كمياب در 7 نمونه از سنگ‌هاي نفوذي منطقه با كمترين ميزان هوازدگي و دگرساني، تعيين شده است. سنگهاي آذرين منطقه از لحاظ تركيب شيميايي اكثرا داراي تركيب ديوريت تا گرانوديوريت مي‌باشند. اين سنگ‌ها متاآلومينوس و از يك ماگماي كالك آلكالن در جايگاه حاشيه قاره‌اي تشكيل شده اند