عنوان مقاله :
بررسي لرزهخيزي ناحيه شرق البرز بر پايه مكان يابي بهينه زمين لرزههاي رويداده در دو دهه اخير
پديد آورندگان :
ملكي ، وحيد دانشگاه تهران - مؤسسه ژئوفيزيك , حاتمي ، محمدرضا دانشگاه تهران - مؤسسه ژئوفيزيك , متقي ، علي اصغر دانشگاه اروميه
كليدواژه :
مكانيابي مجدد , روش غيرخطي , اختلاف زماني دوگانه , همبستگي عرضي , گسل فيروزكوه , شرق البرز
چكيده فارسي :
در اين مطالعه به بررسي لرزه خيزي و تعيين محل دقيق زمين لرزه هاي ناحيه شرق البرز در دو دهه اخير پرداخته مي شود. داده هاي مورداستفاده، شكل موج لرزه اي زمين لرزه ها هستند. زمان هاي رسيد فاز هاي لرزه اي بهمنظور استفاده در مكانيابي زمين لرزه ها در اين مطالعه با دقت بالا و بهصورت دستي صورت پذيرفته است. بهمنظور كاهش تأثيرگذاري داده هاي با خطاي زياد و باكيفيت پايين پس از قرائت هر فاز بر اساس كيفيت قرائت آن وزن دهي انجامشده است. قرائت دستي فاز هاي لرزه اي براي ناحيه موردنظر به فراهم آمدن بانك داده ي لرزه اي شده است كه در آن تعداد 5461 فاز S و 8523 فاز P قرائتشده است كه اين تعداد در مقايسه با فاز هاي لرزه اي قرائتشده در مركز لرزه نگاري كشوري افزايش چشمگيري را نشان مي دهد. مكانيابي اوليه بر اساس فازهاي قرائتشده و وزن دهي اوليه با استفاده از روش غير خطي احتمالاتي انجامشده است. پس از اين مرحله با استفاده از روش اختلافزماني دوگانه زمين لرزه ها مكانيابي مجدد شده اند. در مكانيابي مجدد زمينلرزهها از ابزار همبستگي عرضي شكل موج زمين لرزه ها استفاده شده است. همبستگي عرضي براي رويداد هاي با شباهت بالاي 70% در يك پنجره زماني مشخص براي فاز P و S انجام شده است. درنتيجه استفاده از اين فن خطاي قرائت فاز براي رويدادهاي مشابه به كمترين ميزان خود مي رسد و درنتيجه رويدادهاي لرزه اي در مكانيابي مجدد با دقت بسيار بالاتري نسبت به مكانيابي اوليه و همچنين مكانيابي تنها بر اساس داده هاي فاز قرائتشده (كاتالوگ) تعيين محل مي گردند. مقايسه آماري نتايج مكانيابي، كاهش چشمگير خطاي تعيين محل و اختلافزماني باقيمانده در نتايج حل معكوس را نشان مي دهد. بررسي نتايج همبستگي عرضي شكل موج هاي لرزه اي نشان مي دهد در اين ناحيه زمين لرزه هاي با تشابه بسيار بالا و بهدفعات زياد در زمان هاي مختلف به وقوع مي پيوندد. بررسي وضعيت قرار گيري زمين لرزه ها بر روي گسل فيروزكوه و ادامه آن گسل هاي چشم و آستانه در مقاطع عرضي عمقي روند قرارگيري زمين لرزه ها را نشان مي دهد. به خط شدگي و تجمع زمينلرزهها در نتايج استفاده از ابزار همبستگي عرضي از مكانيابي اوليه و استفاده تنها از داده هاي كاتالوگ بيشتر بوده و نشاندهنده وجود روندهاي مشخص بر روي صفحه گسل هاي موجود است.