منابع انساني استراتژيك و تغيير استراتژيك در سازمان: تحليل نقش ميانجي دوسوتواني رفتاري

زمينه و هدف: در محيط رقابتي و پوياي امروزين فراهم ساختن شرايط و آمادگي‌هاي مورد نياز براي پيشبرد تغييرات استراتژيك براي حفظ بقا و بهروه‌وري پايدار سازمان ضروري است. در اين ميان، اين پژوهش به مطالعۀ نقش منابع انساني استراتژيك در پيشبرد تغيير استراتژيك در سازمان پرداخته و نقش ميانجي دوسوتواني رفتاري را نيز در اين رابطه بررسي كرده است. روش‌شناسي: اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر نحوۀ جمع‌آوري داده‌ها توصيفي همبستگي است. جامعۀ آماري آن را كاركنان شركت مديريت طرح‌هاي صنعتي ايران به تعداد 248 نفر تشكيل مي‌دهند كه از ميان آنها 146 نفر با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده به عنوان نمونۀ آماري انتخاب شده‌اند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه گردآوري و به وسيلۀ نرم‌افزارهاي SPSS و SmartPLS تجزيه‌وتحليل شدند. يافته‌ها: منابع انساني استراتژيك هم به‌صورت مستقيم و هم به‌صورت غيرمستقيم و با ميانجي‌گري دوسوتواني رفتاري بر تغيير استراتژيك در شركت مورد مطالعه تأثيري معنادار داشته است. نتيجه‌گيري: توسعۀ قابليت‌هاي كليدي منابع انساني مي‌تواند توان و تمايل آنها را براي رفتار مشاركتي و عملكرد نوآورانه بهبود بخشد و بدين ترتيب پياده‌سازي تغييرات استراتژيك طرح‌ريزي شده در سازمان تسهيل و تسريع خواهند شد.