تحليل آماري تأثير جهاني‌شدن بر آموزش عالي در ايران

مقوله آموزش عالي و تأثير پديده جهاني‌شدن بر آن، تا كنون موضوعِ پژوهش‌هاي بسياري بوده است. به‌طوركلي دست يافتن به فهم و دركي عميق از موضوع جهاني‌شدنِ دانشگاه و نظام آموزشي، بايد شناخت متقني از مقوله‌ي جهان شدن و به‌ويژه جهاني‌شدن فرهنگ در ذهن داشت. از اين رو، پژوهش حاضر از نوع كاربردي بوده و به بررسي تأثيرات جهاني‌شدن بر آموزش عالي در ايران پرداخته است. در اين مقاله، ابتدا شاخص‌هاي پژوهش از دل ادبيات تحقيق استخراج شده و با 15 نفر از خبرگانِ آگاه و متخصص و يا داراي تجربه‌ي تحصيل و تدريس در اين حوزه در ميان گذاشته شده‌اند. پس از  آنكه شاخص‌ها نهايي شدند، پرسشنامه محقق ساخته به خبرگان مذكور ارائه شده تا روايي و پايايي آن به دست آيد. سپس، تجزيه‌وتحليل آماري بر اساس آزمون‌هاي تي تك متغيره، رگرسيون و ... انجام گرفته است. جامعه آماري پژوهش حاضر دانشگاه‌ها و مراكز آموزش عالي واقع در سطح شهر تهران بوده كه عبارت‌اند از: دانشگاه تربيت مدرس، دانشگاه خوارزمي، دانشگاه تهران، دانشگاه شهيد بهشتي، دانشگاه علم و صنعت، دانشگاه خواجه‌نصيرالدين طوسي، دانشگاه صنعتي ‌شريف، دانشگاه صنعتي اميركبير، دانشگاه سوره، دانشگاه علم و فرهنگ، دانشگاه تربيت دبير شهيد رجايي، دانشگاه صنعتي مالك اشتر، دانشگاه شاهد، دانشگاه علامه طباطبايي و همچنين، واحدهاي تهران شمال، تهران شرق، تهران جنوب و تهران غرب دانشگاه آزاد اسلامي بوده است. در اين پژوهش، تعداد 400 پرسشنامه توزيع شده است كه در نهايت، 384 پرسشنامه قابل تحليل گردآوري شده است، بدين معنا كه اعضاي مورد مطالعه پژوهش حاضر نيز 384 نفر از دانشجويان دانشگاه‌ها و مراكز آموزش عالي بوده كه پرسشنامه‌ها بر آن اساس توزيع شده است.