اهميّت مندله و نقش معرفت شناسي آن در منازل سلوك در طريقت وجره يانه

وجره يانه يكي از طريقت هاي راز آميز بودايي است. در اين طريقت يكي از آموزه هاي مهم مندله است. مقصود ما در اين پژوهش نشان دادن اهميّت و نقش معرفت شناسي مندله در منازل سلوك است. مندله در طريقت وجره يانه، نمادي است آئيني كه مظهر وجه ازلي و طريق وصول به قلمرو ابديّت است. اين وجه ازلي ارتباط ميان عالم كبير و عالم صغير را نشان مي دهد. در واقع در طريقت وجره يانه از طريق فهم مندله است كه مي توان حقائق عالم را طبق ادراك خدايان شهود كرد. مندله در مناسك ديني و آيين هاي تشرّف جايگاه ويژه اي در مراحل سلوك و تفكر دارد. در طريقت وجره، مقصود نومريد رسيدن به نقطه ي مركزي مندله و اتحاد با خداي بنيادين است. يافته هاي اين تحقيق نشان مي دهد كه مندله طريق سلوك و محيط مقدّسي را تعيين مي كند و آن را از مخاطره نيرو هاي اهريمني حفظ مي كند. حضور در اين قلمرو قدسي، به سالك اجازه مي دهد تا نيروهاي كيهاني را فرا خوانده، عناصر ناپايدار و شرارت آميز جهان را به بند كشد. در نتيجه، سالك از طريق مراقبه و تفكر پيرامون مطلق از امور وهمي جهان ناپايدار رهايي يافته، به مقام شكوفايي معنوي و كشف حقائق متعالي نائل مي آيد. پرسش اصلي اين پژوهش نشان دادن نقش معرفت شناسي مندله در منازل  سلوك است كه به شيوه توصيفي تحليلي و با استفاده از ابزار كتابخانه اي صورت گرفته است.