مقايسه مولفه هاي توسعه پايدار و احقاق حقوق شهروندي درايران وافغانستان

هدف از انجام اين تحقيق، مقايسه تطبيقي مولفه هاي توسعه پايدار و احقاق حقوق شهروندي در ايران و افغانستان مي باشد كه به روش توصيفي تحليلي انجام شده است. در خلال سال هاي گذشته تلاش هاي بسيار زيادي از سوي صاحب نظران براي اندازه گيري توسعه در غالب شاخص هاي متعدد صورت گرفته است. به دست آوردن افكار و حمايت عمومي ديگر به آساني گذشته نيست و براي آن بايد با تمام توان تلاش كرد.بر اين اساس با توجه به پيچيدگي ذاتي و ابعاد مختلف مولفه هاي توسعه پايدار در تحقق حقوق شهروندي و تاثيرگذاري آنها، شناخت عوامل اصلي و كليدي در جهت دست يابي به پايداري ، ضروري به نظر مي رسد. سوال اصلي تحقيق اين است كه  مولفه هاي توسعه پايدار و از جمله حقوق شهروندي در ايران و افغانستان چه مي باشد؟.باتوجه به بررسي هاي صورت گرفته مي توان نتيجه گرفت كه در بلند مدت آزادي اقتصادي و سياسي لازم و ملزوم يكديگر بوده و توسعه اقتصادي پايدار مستلزم آزادي اقتصادي و هم آزادي سياسي است.  تجربه نوسازي سياسي و توسعه اقتصادي ايران در سده گذشته به ويژه در چند سال اخيروكاهش ولواندك تنش ها وتوجهات به محورانسان درافغانستان ، گواه روشني است بر اين حكم ،كه در كل بين تمامي متغيرها و مخصوصا آموزش عالي وتربيت نيروي متخصص ومجرب وثبات نظام دركشورهاي ايران وافغانستان رابطه وجود دارد.