نقش تعديلگري سرسختي روان شناختي بين استرس شغلي و رضايت شغلي

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه استرس شغلي و سرسختي روان شناختي با رضايت شغلي و بررسي نقش تعديل گري سرسختي روان شناختي بين استرس شغلي با رضايت شغلي در بين كارگران شهرك صنعتي استان سمنان بود. شركت كنندگان تحقيق حاضر شامل 210 نفر از كارگران كارخانه عقاب (اسكانيا) بودند كه به روش نمونه برداري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه هاي استرس شغلي سلامت و ايمني انگلستان (1990)، رضايت شغلي اسپكتور (1997) و سرسختي روان شناختي مدي (2006)، بود. نتايج نشان داد سرسختي روان شناختي، رابطه مثبت و معناداري با رضايت شغلي دارد و استرس شغلي، رابطه منفي و معناداري با رضايت شغلي دارد و سرسختي روان شناختي، رابطه منفي و معناداري با استرس شغلي دارد. نتايج آزمون تعديل گري سرسختي روان شناختي نشان داد كه درگروه با سرسختي پايين، رابطه منفي و معنا داري بين استرس شغلي و رضايت شغلي وجود داشت اما در گروه با سرسختي بالا، رابطه غير معنا داري بين استرس شغلي و رضايت شغلي وجود داشت. در نتيجه سرسختي روان شناختي نقش تعديل گري بين استرس شغلي و رضايت شغلي را نشان داد، زيرا رابطه در بين متغير استرس شغلي و متغير رضايت شغلي در گروه سرسختي پايين معنا دار بود ولي اين رابطه، در گروه با سرسختي بالا معنا دار نبود.