مطالعه پارامتر تغييرشكل چارقطبي محوري در هسته‌هاي سنگين و فوق سنگين

در اين مقاله، سطوح انرژي پتانسيل هسته‏هايي با اعداد اتمي 100-90=Z را در چارچوب ميكرو ماكروسكوپيكي نيلسوناستروتينسكي پيچ و تابي (CNS) مطالعه شده، و سپس پارامتر تغيير شكل چارقطبي محوري ε2 براي اين ويژه هسته ها (نوكلئيدها) محاسبه  شده اند. محاسبات نشان داد، در اين ناحيه جرمي، هسته‌ها در حالت پايه‌‌ ‌‌داراي تغيير شكل ميانگين در حدود 0.20= ε2، و در حالت ايزومري داراي تغيير شكل ميانگين در حدود 0.60= ε2 هستند. با افزايش تعداد نوترون ها يا تعداد پروتون ها، پارامتر تغيير شكل چارقطبي محوري افزايش كمي مي‌يابد و كمينه‌هاي پتانسيل در تغيير شكل‌هاي نسبتاً بزرگ تري ظاهر مي‌شوند. بنابراين، در ناحيه جرمي مورد مطالعه، با افزايش عدد جرمي هسته كشيده‏تر خواهد شد. نتايج به دست آمده از مدل با نتايج تجربي و هم چنين نتايج ديگر مدله اي نظري مقايسه شده اند. اين مقايسه نشان مي دهد مدل CNS در كنار مدل HFBCS از دقت بهتري در مقايسه با ديگر مدل ها برخوردار هستند و بنابراين مدل هاي مناسبي براي توليد پارامترهاي تغيير شكل چارقطبي هسته هاي سنگين و فوق سنگين هستند