ارزيابي كمي و كيفي اثر حركت تنفسي بر تومورهاي ريه راست در تصاوير PET/CT

در تشخيص هاي باليني خاص، قدرت مكان يابي PET در تعيين عارضه نسبت به تصويربرداري‌هاي آناتوميكي معمولي هم چون CT و MRI بيش تر بوده و تفسير تصاوير PET، كمي دشوار است. تركيب تصاوير PET و CT راه حلي براي تعيين يافته هاي غيرطبيعي، به دليل عدم وجود نشانه هاي اختصاصي آناتوميكي است. در سال هاي اخير PET/CT نقش مهمي در تشخيص تومورها، طراحي درمان پرتودرماني و ارزيابي پاسخ به درمان، دارد. متفاوت بودن زمان تصويربرداري PET و CT، به ويژه در ناحيه ريه، سبب به وجود آمدن آرتيفكت و در نتيجه خطا در تخمين مقدار جذب و تعيين حجم تومور مي شود. هدف از اين مقاله، بررسي خطاهاي كمي و كيفي ناشي از آرتيفكت‌هاي تنفسي در تومورهاي ريه است. بدين منظور از فانتوم XCAT جهت شبيه سازي حركت تنفسي و STIR جهت اعمال نقشه هاي تضعيف بر تصاوير PET و بازسازي تصاوير استفاده شد. ارزيابي نتايج به كمك آناليز ROI و پارامتر SULmax صورت گرفت. تصاوير حاصل از روش هاي مختلف تصحيح تضعيف بيانگر تأثير ناچيز حركت تنفسي بر نواحي بالاي ريه مي باشد. نتايج نشان داد بهترين روش بررسي اوليه تصاوير PET جهت استخراج اندازه و موقعيت تومور در ريه، و سپس تصميم‌گيري در مورد فاز تنفسي مناسب برمبناي اندازه و موقعيت تومور، مي باشد