ارزيابي تأثير فرسايش سوخت رآكتور تحقيقاتي تهران بر تعيين چيدمان و تعداد بهينه آشكارسازهاي ثابت داخل قلب با استفاده از تئوري اطلاعات

پايش توزيع توان قلب رآكتور، يكي از اصلي‌ترين چالش‌ها در بهره‌برداري ايمن از رآكتورهاي هسته‌اي است. تعداد و چيدمان آشكارسازهاي يك سيستم پايش قلب بايد به نحوي باشد تا ضمن استخراج بيش ترين ميزان اطلاعات از حالت قلب رآكتور، تا حد ممكن از گردآوري اندازه‌گيري‌هاي مشابه و وابسته اجتناب شود. تئوري اطلاعات از كارآمدترين روش‌هاي تعيين محل و تعداد بهينه ابزارهاي اندازه‌گيري است. در اين پژوهش، تأثير عامل فرسايش سوخت رآكتور بر چيدمان بهينه آشكارسازهاي ثابت داخل قلب رآكتور تحقيقاتي تهران با استفاده از تئوري اطلاعات بررسي شده است. مقايسه نتايج حاصل براي دو حالت با و بدون در نظر گرفتن فرسايش سوخت رآكتور نشان مي‌دهد كه با در نظر گرفتن فرسايش سوخت در توليد توزيع‌هاي مختلف شار نوتروني، اطلاعات بيش تري از قرائت‌هاي آشكارسازها قابل استخراج است. هم چنين براي تعداد برابر آشكارسازها، چيدمان تعيين شده با در نظر گرفتن فرسايش سوخت، عموماً سهم بيش تري از كل اطلاعات موجود در مجموعه داده‌ها را جمع‌آوري مي‌كند. با استفاده از چيدمان بهينه تعيين شده مي‌توان بيشينه اطلاعات را از حداقل تعداد آشكارساز داخل قلب به دست آورد. اين امر موجب كاهش قابل توجه هزينه ساخت، اجرا، بهره‌برداري و نگه‌داري براي آشكارسازهاي داخل قلب رآكتور خواهد شد كه براي پايش شار نوتروني به كار مي‌روند.