ارزيابي آلودگي صوتي ناشي از ترافيك شهري و تأثير آن برسطح اضطراب شهروندان شهر سنندج

آلودگي صوتي يكي از مهم ترين مشكلات زيست محيطي در شهرهاست كه در ابعاد مختلف، سلامتي انسان را به مخاطره مي اندازد. هدف از انجام اين تحقيق، تعيين آلودگي صوتي در شهر سنندج و ارتباط آن با سطح اضطراب افراد است. در اين مطالعه، 50 ايستگاه با كاربري هاي مسكوني، تجاري، مسكوني _ تجاري و فضاي سبز  انتخاب و  تراز معادل صدا به وسيله دستگاه صوت سنج اندازه گيري و با ميزان استاندارد آلودگي صوتي مقايسه شد. در مرحله بعد داده هاي ياد شده با استفاده از روش زمين آمار IDW به دليل خطاي كمتر، توسط نرم افزار ARCGIS10.4 درونيابي شدند. سپس براي بررسي نقش آلودگي صوتي در سطح اضطراب شهروندان از پرسشنامه هاميلتون استفاده شد. تعداد پرسشنامه‌هاي توزيع ‌شده 400 عدد بود كه از بين آنها 351 پرسشنامه قابل استناد بود. نتايج مبين اين مطلب است كه ميانگين تراز معادل صوت در كل ايستگاه‌هاي اندازه‌گيري شده 71/ 621 دسي بل مشخص گرديد. در اين تحقيق به طور ميانگين بيشترين آلودگي صوتي متعلق به كاربري تجاري و سپس مسكوني _ تجاري با تراز معادل صوت به ترتيب 73.70  و 71.32 دسيبل بود كه در مقايسه با استاندارد سازمان حفاظت محيط‌زيست ايران (60 دسي بل)، بالاتر از حد مجاز است. نتايج پهنه بندي نشان داد كه قسمت هاي مركزي شهر داراي ميزان بالايي از آلودگي هستند. نتايج آماري نشان داد كه بين كليه كاربري ها اختلاف معنادار بين تراز معادل صدا ديده شد. نتايج حاصل از توزيع پرسشنامه نشان داد كه ارتباط معناداري بين متغيرهاي جمعيت شناسي و سطح اضطراب وجود دارد. افرادي كه در معرض آلودگي صوتي قرار داشتند، از نظر افزايش سطح اضطراب بالاترين گروه آسيب‌پذير بودند. پاسخگويان 54.42درصد ميانگين سطح اضطراب شهروندان را بالا، ۲۱٫۴۶درصد متوسط و ۲۶٫۸۲درصد پايين گزارش نموده اند. نتايج نشان داد كه رابطه معناداري بين اين متغيرها وجود دارد؛ به طوري كه هرچه آلودگي صوتي ناشي از ترافيك افزايش پيدا كند، ميزان سطح اضطراب افراد بيشتر مي‌شود. اين مطالعه نشان داد كه ميانگين تراز فشار صوت بالاتر از حد مجاز است بنابراين ضرورت برنامه‌ريزي به منظور كاهش تراز آلودگي صوتي و به تبع آن كاهش سطح اضطراب شهروندان و افزايش سلامت پيشنهاد مي‌گردد.