راهرو هاي زنده: بخش دوم

در شماره پيش اشاره كرديم كه فضاي پيونددهنده بين كلاس‌ها و دفترها در يك مدرسه بايد واجد چه ويژگي‌هايي باشد. راهروهاي تاريك، دلگير و صرفاً گذرگاه مدرسه بايد با ويژگي‌هايي مانند برخورداري از نور و روشنايي مناسب و با اولويت نور طبيعي، بهره‌مندي از تهويه مناسب به‌خصوص تهويه طبيعي، وجود عمق ديد زياد و چشم‌انداز‌هاي وسيع، جذابيت‌هاي دلپذير محيطي با انتخاب رنگ و بافت مناسب در فضاها، وجود فضاهايي با وسعت مناسب و همچنين جذاب براي مكث، استقرار و توقف، برخورداري از فضاهاي مناسب براي يادگيري،‌ بهره‌مندي از موقعيت‌هايي براي تحرك و نشاط، امكان شكل‌گيري فضاهاي جمعي كوچك و بزرگ و ساير ويژگي‌ها، به محيط‌هايي زنده و كارآمد بدل شوند تا بتوانند نقش قلبي تپنده را براي آن مدرسه ايفا كنند. در اين شماره، سعي مي‌كنيم برخي راهكارهاي عملي در سطح‌هاي اثرگذاري متفاوت را ارائه كنيم. هرچند برخي از اين پيشنهادها تنها در برخي از مدرسه‌ها قابل اجرا هستند، ولي ذكر آن‌ها مي‌تواند ذهن‌ها را نسبت به اين رويكرد بيشتر آگاه و آشنا سازد.