چالش هاي اخلاقي و اجتماعي ناشي از اختلالات سياسي ايران از انقلاب مشروطه تا سقوط قاجاريه

زمينه: وجود چالش‌هاي اخلاقي ناشي از بحران هاي سياسي، اجتماعي و اقتصادي مسئله‌ي ناگريز هر اجتماع و حاكميتي است، در اين ميان آنچه مي‌تواند موجبات مانايي و دوام يك حكومت را فراهم آورد، استفاده كامل از فرصت‌ها و مبارزه فعال عيله چالش‌هاست، اما اگر براي چالش‌ها فكري عاجل نشود، اندك اندك به بحران تبديل شده و نهايتاً مي‌تواند كيان حاكميت را در معرض تهديد جدي قرار دهد. حكومت قاجار خصوصاً پس از انقلاب مشروطه دچار چنين وضعي شد، بحران‌هاي سياسي و در هم تنيده شدن آن با بحران هاي اجتماعي باعث بوجود آمدن چالش هاي اخلاقي در اين دوره شد كه تاثير زيادي در برافتادن قاجارها داشت. در واقع مساله اصلي اين مقاله يافتن پاسخ مناسبي براي اين پرسش است كه: »بحران‌هاي سياسي بعد از مشروطه، داراي چه نقش و جايگاهي در سرنگوني سلسله قاجار بودند؟ « و اينكه اين بحران ها چه چالش هاي اخلاقي را در اين دوره بوجود آوردند؟ و اين چالش هاي به چه طريق خود را نمايان مي كرد؟ نتيجه گيري: نتايج تحقيق حاكي از آن است كه تراكم چالش هاي اخلاقي، بحران هاي سياسي و نمايان شدن ديگر بحران هاي اجتماعي نشأت گرفته از اين بحران ها در ايران انقلاب مشروطه و ناتواني دولت در رقابت با سازمان هاي قدرتمند اجتماعي براي ارائه استراتژي هاي بقاي كارآمدتر براي تحول اجتماعي، موجب گرايش نيروهاي اجتماعي به سوي تمركز قدرت شده و شرايط را براي سقوط قاجاريه و ايجاد دولت مقتدر و حداكثري براي حل بحران ها فراهم كرد.