رابطه اخلاق حرفه اي با آنومي اجتماعي(اهمال كاري) در ميان كاركنان

زمينه: اهمال‌كاري پديده‌اي شايع در بين مردم و همچنين در محيط كاري و ميان كاركنان در سازمان ها بوده كه با تأخير درانجام برخي از كارها، وقت‌گذراني مي‌كنند و برخي نيز اين وقت‌گذراني را شيوه و سبك زندگي خود قرار داده‌اند. مقاله حاضر با هدف بررسي رابطه اخلاق حرفه اي با آنومي اجتماعي(اهمال كاري) در ميان كاركنان شكل گرفت.روش: اين پژوهش از نظر هدف، از نوع كاربردي است و طرح پژوهش نيز توصيفيهمبستگي مي باشد. جامعه آماري كاركنان سازمان تعاون روستايي استان كردستان مي باشد كه تعداد آن ها ۳۳۰ نفر مي باشد كه با استفاده از فرمول كوكران حجم نمونه ۱۷۸ نفر تعيين گرديد و براي رفع اثرات پرسشنامه‌هاي گم شده، ناقص و ... حدود ده درصد ديگر به حجم نمونه اوليه اضافه گرديد و در نهايت ۱۹۵ پرسشنامه توسط كاركنان سازمان تعاون روستايي استان كردستان به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده با اطلاعات كامل تكميل گرديده است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها و آزمون فرضيه‌ها از روش همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه استفاده شد. يافته ها: يافته‌هاي پژوهش حاكي از اين است كه بين اخلاق حرفه‌اي با ابعاد(مسئوليت‌پذيري، صداقت و احترام به ديگران، عدالت و همدردي و وفاداري) و آنومي اجتماعي(اهمال كاري) رابطه مثبت و معناداري وجود دارد.نتيجه گيري:نتايج حاكي از آن است كه با پايبندي به اصول اخلاق حرفه اي كاري مي توان اهمال كاري را در سازمان كاهش داده و با نهادينه كردن اين اصول در سازمان منجر به بالا رفتن كارايي سازمان و كاهش نارضايتي ارباب رجوع شد.