مطالعه ي آزمايشگاهي و عددي تأثير حصار sهيدروليكي بر كنترل انتقال آلودگي سطحي به آب زيرزميني

در اين مطالعه با استفاده از مدل هاي آزمايشگاهي، انتقال آلودگي از منبع آلاينده سطحي به منبع آب زيرزميني از طريق يك سيستم هيدروليكي متشكل از سه لايه خاك به صورت دو لايه ريزدانه و يك لايه درشت دانه در بين آنها بررسي شد. به اين ترتيب كه عملكرد لايه ها از بالا به پايين شامل يك مخزن آلودگي حاوي محلول كلريد سديم بمنزله منبع آلاينده، يك لايه خاك رسي با رويكرد مقابله فيزيكي با نشت سيال، يك لايه خاك ماسه اي با رويكرد حصار هيدروليكي، يك لايه خاك رسي به منزله زمين طبيعي و در نهايت يك مخزن پذيرنده آلودگي به منزله سفره ي آب زيرزميني مورد ارزيابي قرارگرفتند. پس از تعيين مشخصات فيزيكي و هيدروليكي مصالح بكار رفته، اين مشخصات در مدل CTRAN/W براي بررسي عملكرد حصار هيدروليكي واسنجي شد. بعد از واسنجي مدل، اعتبارسنجي مدل به كمك داده هاي مشاهداتي انجام شد. و در نهايت عملكرد حصار هيدروليكي در گراديانها و بارهاي مختلف آبي توسط مدل عددي ارزيابي شد. نتايج بررسي نشان داد كه در حالت گراديان صفر در لايه رس فوقاني عملكرد حصار هيدروليكي در بهترين شرايط قرار دارد. در اين شرايط ميزان كاهش ورود آلاينده نسبت به حالت عدم كاربرد حصار هيدروليكي بيش از هفتاد درصد است. همچنين بررسي ها نشان داد كه انتقال آلودگي به مخزن پذيرنده در شرايط گراديان مثبت (جريان رو به پايين در لايه رس) بيشتر از حالتي است كه گراديان منفي (جريان رو به بالا در لايه رس) مي باشد.