بررسي اثر زئوليت برخصوصيات فيزيولوژيكي و مورفولوژيكي چمن Festuca arundinacea تحت تنش خشكي

تنش خشكي و تأثير آن بر گياهان پوششي يكي از موارد مهم در تحقيقات گياهي است. استفاده از تكنيك‌هاي جديد جهت ايجاد مقاومت بيشتر به تنش‌هاي محيطي در اين گياهان ضروري به نظر مي‌رسد. در اين پژوهش به بررسي اثر زئوليت‌ها بر صفات مورفولوژيك و برخي صفات فيزيولوژيك چمن تحت تنش خشكي پرداخته شد. به اين منظور آزمايشي به صورت فاكتوريل بر پايه طرح كامل تصادفي با 2 تيمار و 3 تكرار در گلخانه‌هاي علوم باغباني دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد در بهار و تابستان 1397 اجرا شد. تيمارهاي مورد آزمايش شامل سطوح تنش خشكي بر اساس ظرفيت مزرعه (FC) در 3 سطح (100% (كنترل)، 50% و 25%) و مقدار زئوليت مخلوط با خاك لومي در 3 سطح (0، 10% و 20% w/w) بود. با توجه به نتايج بدست آمده سطوح آبياري 50% و 25% منجر به كاهش صفات رويشي، كاهش محتواي نسبي آب برگ و افزايش نشت يوني، مقدار پرولين و كربوهيدرات‌ كل در گياه شد. اثرات متقابل زئوليت و تنش خشكي نشان داد كه بيشترين سطح برگ (31640 سانتي متر مربع)، وزن خشك كل (78.21 گرم) و كاروتنوئيد (2.16 ميلي گرم بر گرم وزن تر) و كمترين مقدار نشت يوني در سطح زئوليت 20% و در شرايط عدم تنش بوده است. استفاده از زئوليت‌ها به خصوص در سطح 20% منجر به افزايش صفات رشدي از قبيل وزن تر و خشك ريشه و ساقه، سطح برگ، ارتفاع و كاروتنوييدها شد. به طور كلي كاربرد زئوليت منجر به افزايش صفات رشدي در گياه چمن تحت تنش خشكي شده است و در شرايط آبياري محدود مي‌تواند اثرات جبراني و بهبود دهنده‌اي بر رشد گياه داشته باشد.