مطالعه تجربي تاثير نسبت انسداد انژكتور كم چرخش بر حدود پايداري و رژيم هاي احتراقي شعله گاز طبيعي

در اين مطالعه، به بررسي تاثير نسبت انسداد چرخاننده كم چرخش بر حدود پايداري و رژيم هاي احتراقي شعله پرداخته مي شود. نسبت انسداد برابر سطح مسدود و پوشيده صفحه مغشوش كننده  به كل مساحت آن است و يكي از پارامترهاي اصلي چرخاننده كم چرخش است كه تاثير مهمي بر پايداري شعله كم چرخش دارد. به منظور بررسي تاثير نسبت انسداد كانال مركزي چرخاننده بر پايداري، 9 چرخاننده با هندسه متمايز مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه با افزايش نسبت انسداد، حد خاموشي چرخاننده ها كاهش مي يابد، به طوري كه با افزايش نسبت انسداد از 43% تا 76%، ميزان حد خاموشي تا حدود 25% كاهش يافته و پايداري شعله بهبود مي يابد. همچنين، در اين مطالعه مشاهده شد كه با افزايش نسبت هم ارزي، شعله يك فرايند گذار را طي مي كند كه در آن شعله از يك حالت Vشكل (كاسه اي شكل) معلق پايدار تا حالت گردابه اي شكل متصل به دهانه مشعل پيش مي رود. فرايند گذار را مي توان به سه رژيم احتراقي متفاوت تقسيم كرد كه حدود اين رژيم هاي احتراقي براساس نسبت هم ارزي و ميزان عدد رينولدز ورودي مشعل تعيين مي شود. بررسي ميزان آلاينده  چرخاننده ها نشان داد كه ميزان  با افزايش نسبت هم ارزي افزايش مي يابد و در نسبت هاي  هم ارزي نزديك 1 ميزان  در حدود ppm20 است.