تتحقق پراكسيس بمثابه‌ي آزادي و بنياد انسان (در پرتو نقد ماركس بر مدرنيته)

بحث از آزادي، امكان و لوازم تحقق آن يك امر فلسفي است. يكي از مسائل مهم مدرنيته نيز بحث درباره آزادي انسان است. معناي آزادي در طول تاريخ مدرنيته دستخوش تغيير و تحولات بسياري شده است اما مي‌توان گفت ملاك محوري آزادي انسان در مدرنيته نوعي خودتعين‌بخشي انسان است؛ البته خود اين ملاك نيز تغيير و تقريرهاي مختلفي به خود ديده است. طرح آزادي در انديشه ماركس با تحقق پراكسيس و ظهور انسان اجتماعي امكان‎پذير مي‎شود؛ انساني‌كه معناي زندگي را در خودتحقق‌بخشي و در قالب كار يافته است. از نظر ماركس ظهور پراكسيس غايت آزادي و تاريخ بوده و روايت تاريخ چيزي جز عمل آفرينش انسان نيست، پس ظهور پراكسيس با ظهور جامعه و تنها در وجهي اجتماعي امكان‌پذير است.