بررسي تطبيقي كاربست مكان و انواع آن در نقد رمان (مورد پژوهش: حكايه بحار حنا مينه و اهل‌غرق مونيرو رواني‌پور)

مكان از جمله عناصر اصلي تشكيل دهنده‌ي چارچوب داستانمي‌باشد كه در پيشبرد حوادث و تفهيم آنها نقش بسيار تاثيرگذاري دارد. نقش مكان در رمان‌هاي معاصر، بسيار برجسته بوده و نويسندگان همواره به اين عنصر مهم توجه ويژه‌اي مبذول داشته‌اند و با مهارت خاصي از آن براي بيان اهداف خود استفاده كرده‌اند. حنا مينه و مونيرو رواني‌پور از جمله نويسندهاي ميباشند كه به سازمايه‌هاي مكان توجه خاصي داشته‌اند و اهداف خود را در نگارش رمان برمبناي اين عنصر مهم پي‌ريزي كرده‌اند؛ بنابراين بررسي دقيق سازمايه‌هاي مكاني مي‌تواند در نقد رمان‌هاي آنها راه‌گشا باشد. پژوهش حاضر با روش توصيفي_ تحليلي و براساس مكتب آمريكايي ادبيات تطبيقي با تكيه بر كاربست مكان و انواع آن در رمان، به بررسي تطبيقي دو رمان حكايهبحار و اهل‌غرق پرداخته است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه با وجود تفاوتهاي فراوان در به كارگيري انواع مكان، هر دو نويسنده در بيان اهداف خود بيشترين استفاده را از مكان باز دريا داشته‌اند.