عنوان مقاله :
اثرات سطوح مختلف پودر زنجبيل (Zingiber officianlis ) بر شاخص هاي رشد و تركيبات شيميايي عضله و تنش ناشي از شوك هاي محيطي در ميگو درشت جثه آب شيرين (Macrobrachium Rosenbergii )
پديد آورندگان :
نويريان ، حميد دانشگاه گيلان - دانشكده منابع طبيعي - گروه شيلات , مولودي سياهمزگي ، محمد دانشگاه گيلان - دانشكده منابع طبيعي , شيرواني ، علي دانشگاه گيلان - دانشكده منابع طبيعي
كليدواژه :
ميگوي روزنبرگي , پودر زنجبيل , رشد و بقا , تنش محيطي
چكيده فارسي :
توليد ميگو بزرگ آب شيرين (Macrobrachium rosenbergii ) در صنعت آبزي پروري داراي اهميت زيادي است. در اين راستا، بهينه سازي غذاي ميگو براي افزايش رشد و مقا ومت ميگو نسبت به تغيير شرايط محيطي و با بكار گيري تركيبات زيست فعال گياهي توسعه يافته است. لذا، در اين آزمايش اثر بكار گيري سطوح مختلف زنجبيل در جيره غذايي ميگوي بزرگ آب شيرين شامل: صفر (شاهد)، 1 ، 2 و 3 درصد با پروتئين و چربي يكسان به ترتيب 3۰ درصد و 7 / 6 درصد روي شاخصهاي رشد و تركيب بيوشيميايي بدن و مقاومت آن به استرس محيطي مورد ارزيابي قرار گرفت. نتيج ن شان داد كه شاخصهاي ر شد و تغذيه اي (در انتهاي دوره)مانند افزايش وزن (WG)، ضريب رشد ويژه (SGR)، ضريب تبديل غذا (FCR) و بازدهي پروتئين در تجيره حاوي 3 درصددد پودر زنجبيل بهبود معناداري بهبود مي يابد (P 0.05). در اين جيره غذايي، تنشهاي محيطي دما ) 32 درجه سآنتيگراد( و شوري ) 15 گرم بر ليتر( نيزكمترين مرگ و مير را داشت (P 0.05). بطور كلي از نتايج اين آزمايش چنين استنباط شد كه بكار گيري جيره اي حاوي 3 درصد زنجبيل، عملكرد مطمئن تري را در بهبود شاخص هاي رشد دارد ومقاومت ميگو را نسبت به تن شهاي محيطي نيز افزايش مي دهد.