پيش‌بيني خودمراقبتي مردم ايران در مواجهه با پاندمي كوويد 19 بر حسب الگوهاي ارتباطي ويژگي‌هاي فردي اجتماعي آنها 1399

زمينه و هدف: با توجه به اهميت مصونيت در بيماري‌هاي پاندميك اين مطالعه باهدف پيش‌بيني خود‌مراقبتي مردم ايران در مواجهه با پاندمي كوويد 19 انجام شد. روش بررسي: مطالعه به‌صورت پيمايشي بر روي 1056 نفر از بزرگسالان 18 سال و بيشتر، در استان‌هاي مختلف ايران از طريق فرم پاسخگويي به سوال‌هاي آنلاين (0.9a=، 40(n= و طي چهار روز در شبكه‌هاي اجتماعي در فروردين 1399 انجام شد. داده‌ها با استفاده از Studentchr( 39 )s ttest، Analysis of variance و تكنيك درخت تصميم در داده‌كاوي تحليل شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد ميانگين نمره خودمراقبتي در زنان، افراد با تحصيلات بيشتر، زنان متاهل، زنان گروه سني 41 تا 55 سال، افراد خانه‌دار و برخي مشاغل ديگر در حد خيلي زياد گزارش شد، درحالي‌كه ميانگين نمره خودمراقبتي گزارش شده در مردان مجرد با مدرك ديپلم، در حد متوسط بوده است. در مجموع، ميانگين نمره خودمراقبتي گزارش شده در زنان بيشتر از مردان (0.0001 P) و در تحصيل‌كرده‌ها بيشتر از كم‌سوادترها (0.007=P) بوده است. ضمن اين كه بين نمره خودمراقبتي پاسخگويان بر حسب وضعيت تاهل و وضعيت اشتغال آنها تفاوت معنا‌دار مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: در يك نتيجه‌گيري كلي مي‌توان بيان كرد برخي گروه‌ها ازجمله زنان ميان‌سال، به خودمراقبتي در مواجهه با بيماري كوويد 19 اهميت خيلي بيشتري داده‌اند و اين اهميت براي مردان جوان كمتر بوده است. يافته‌هاي اين مطالعه به شناسايي گروه‌هاي در معرض خطر بيشتر ابتلا به بيماري، و همچنين شناسايي گروه‌هايي كه از همكاري آنها براي مديريت موفق‌تر بيماري‌هاي واگير در سطح خانواده و به‌دنبال آن اجتماع مي‌توان بهره گرفت انجاميد.