الگوي توسعه كارآفريني روستايي مبتني بر توانمندسازي شناختي و تبيين نقش محيط نهادي در آن: مطالعه موردي كسب‌و‏كارهاي روستايي

پژوهش حاضر با شناسايي عوامل مؤثر بر توانمندسازي روستاييان و توسعه كارآفريني روستايي، در سطح تحليل سياست‏گذاران، مديران و تصميم‏سازان خط مشي‏هاي كارآفريني روستايي، به‏صورت كيفي و به روش دلفي سياسي انجام پذيرفت. جامعه آماري پژوهش 22 نفر از خبرگان و صاحب‏نظران اين حوزه بودند، كه به‏صورت نمونه‏گيري غيراحتمالي و با تركيبي از روش هدفدار قضاوتي و نمونه‏گيري گلوله برفي انتخاب شدند. تحليل اطلاعات طي دو مرحله با روش دلفي و تحليل عاملي اكتشافي انجام گرفت و يافته‏هاي پژوهش نشان‏دهندة اهميت سه عامل توانمندسازي عاطفي، رفتاري و شناختي و نيز مؤلفه‏هاي تبيين‏كنندة آنها بود. با توجه به نتايج به‏دست‏آمده، ابعاد توانمندسازي شناختي سه عامل فردي، گروهي و بنگاهي را دربرمي‏گيرد؛ اين عوامل بر توانمندسازي عاطفي تأثير مي‏گذارند و به توانمندسازي رفتاري مي‏انجامند كه خود به‏مثابه نتايج رفتار كارآفريني است. همچنين، ارتباط دوسوية اين ابعاد با محيط نهادي شامل پنج بعد حمايت و پشتيباني، طرح و برنامه روستايي، بهبود محيط كسب‏وكار روستايي، اهداف كارآفريني روستايي و ارزش‏هاي كارآفريني روستايي تبيين شد.