عنوان مقاله :
زبان شوخي در كلام معصومان (ع)
پديد آورندگان :
ستوديان ، عاطفه دانشگاه مازندران , طباطبايي ، كاظم دانشگاه فردوسي مشهد , ربيع نتاج ، علي‌اكبر دانشگاه مازندران , تقي‌زاده طبري ، مهدي دانشگاه مازندران
كليدواژه :
شوخي , زبان شوخي , زبان حديث , دعابه.
چكيده فارسي :
با توجه به جايگاه مهم شوخي در تعاملات انساني و نمود آن، شادي، كه نياز ضروري روح آدمي است، واكاوي نحوۀ برخورد پيامبر اكرم2 و ائمه (ع) در اين باره به‌عنوان اسوه، بسيار حائز اهميت است. در بررسي‌هاي اوليه، دو دسته روايت سلبي و ايجابي در اين موضوع رخ مي‌نمايد. در اين مقاله در درجۀ اول، چيستي شوخي، سپس جمع‌بندي روايات در اين زمينه، شكل‌هاي وقوع شوخي در كلام معصومانk و اهدافي كه آن بزرگواران از شوخي داشتند، مطرح شده است. در اين نوشتار بر آنيم تا با جمع‌آوري داده‌ها به روش كتابخانه‌اي و تحليل ادبي آن داده‌ها، تبيين شايسته‌اي براي اين موضوعات ارائه دهيم.
