رتبه‌بندي استان‌هاي كشور بر مبناي تغييرات شاخص‌هاي عمده‌ي نيروي كار در دوره ۱۳۹۴-۱۳۹۷ با استفاده از روش تاپسيس

افزايش اشتغال و كاهش بيكاري يكي از شاخص‌هاي مهم توسعه‌يافتگي جوامع است. شاخص‌هاي آماري حاصل از اجراي طرح آمارگيري نيروي كار در ارزيابي سياست‌ها و عملكردهاي مربوط به حوزه‌ي اشتغال‌زايي از كارايي لازم برخوردارند. در عين حال، بايد بر اين نكته نيز تأكيد نمود كه به‌كارگيري يك شاخص (مانند نرخ بيكاري) به تنهايي نمي‌تواند معيار مناسبي براي ارزيابي عملكرد اشتغال‌زايي استان‌هاي كشور باشد، بنا بر اين لازم است مجموعه‌اي از شاخص‌هاي عمده‌ي طرح نيروي كار به كار گرفته شوند تا بتوان به سيماي كاملي از فرايند عملكرد اجرايي استان‌ها در اشتغال‌زايي، تحقق برنامه‌هاي توسعه و ... دست يافت. در اين پژوهش ضمن تشريح مدل تاپسيس و وزن‌دهي شاخص‌هاي مورد استفاده مدل به روش كريتيك، استان‌هاي كشور بر مبناي شاخص‌هاي عمده نيروي كار مركز آمار ايران در دوره‌ي ۱۳۹۴۱۳۹۷ رتبه‌بندي مي‌شوند، سپس نتايج رتبه‌بندي با رتبه‌بندي استان‌ها تنها بر اساس نرخ بيكاري مقايسه مي‌شود. نتايج پژوهش حاكي از عملكرد مطلوب برنامه‌ريزان و مسئولين اجرايي به ترتيب در استان‌هاي خراسان شمالي، فارس و مازندران طي اين دوره زماني است.