كليدواژه :
رفاه , كيفيت اقتصادي , محيط تجاري , حكمراني , آزادي شخصي , سرمايه اجتماعي , ايمني و امنيت , آموزش , سلامت , محيط طبيعي , بهزيستي , كيفيت زندگي , شاخص شخصيت , رتبه بندي رفاه.
چكيده فارسي :
اين مقاله، با هدف بررسي وضعيت رفاه در جمهوري اسلامي ايران بر حسب شاخص‌هاي جهاني رفاه لگاتوم1 و شناسايي راه‌هاي دستيابي به رفاه در سطح استاندارد2 جهاني تهيه شده است. به‌علاوه، بررسي مقايسه‌اي گزارش‌هاي شاخص مزبور در طول سا‌ل‌هاي گذشته به اين منظور صورت گرفته كه مخاطبانِ علاقمند را ترغيب به توجه به وجوه تمايز اين شاخص با ساير شاخص‌هاي رفاه نمايد تا درك عميق‌تري نسبت به رفاه و عملكرد دولت‌ها بدست آورند. اين بررسي به روش كتابخانه‌اي و مقايسه‌اي انجام شده است و براي درك و دريافت بهتر موضوع علاوه بر توجه به مفاهيم، پيشينه، اصول و مباني رفاه به رويكردها و روش‌شناسي اين شاخص‌ها، اشاره شده و درباره نحوه جمع‌آوري داده‌ها، شاخص‌ها و محاسبه رتبه رفاه به‌طور مقايسه‌اي در كشورها، تأثير شاخص‌هاي مزبور را در كشورهاي جهان بر رتبه كلي رفاه آن‌ها نشان مي‌دهد. همچنين اين مقاله با توجه به چالش‌هاي جهان در دستيابي به رتبه‌هاي بالاتر رفاه و نقش بحران‌ها، منازعات منطقه‌اي از يك طرف، و رونق اقتصادي و تجاري در كشورها از طرف ديگر، توجه نموده است. براي ارائه، تصويري از جايگاه جمهوري اسلامي ايران در منطقه منا (خاورميانه و آفريقا) و در ميان كشورهاي اسلامي، وضع شاخص‌هاي رفاه آن را با اين دو گروه از كشورها مقايسه نموده است. نتايج حاصل از اين بررسي حاكي از اين است كه جمهوري اسلامي ايران برغم تلاش‌هاي فراوان طي چند دهه‌ي گذشته هنوز نتوانسته نه تنها در كل كشورهاي جهان بلكه در ميان كشورهاي منطقه منا و حتي در كشورهاي اسلامي جايگاه درخور توجهي را بدست آورد. نتيجه اين مقاله دلالت بر اين دارد كه جمهوري اسلامي ايران عليرغم تلاش‌هاي متعددي كه براي ايجاد رفاه، متناسب با امكانات و فرصت‌ها در مناطق مختلف و در مجموع كشور نموده است هنوز نتوانسته در رتبه‌بندي كشورها از لحاظ رفاهي، جايگاه مناسب و مطلوبي كسب كند. اين وضع نامطلوب، حتي در دو منطقه منا و كشورهاي اسلامي هم از اين حيث جايگاه برجسته‌اي نيافته است.
