پديد آورندگان :
بالبو ، اِن. - - , كِشينتسكي ، آي. - - , ميلگارو ، اِي. - - , مِسِل ، اِف. - - , مايلْز ، اِم. سي. - - , دي. والك ، اِچ. - - , ويلهِنا ، دي. وي. دي. - - , نوراللهي ، طه مركز آمار ايران , خدامرادي ، حسام مركز آمار ايران , فقيه خوشابي ، عطيه مركز آمار ايران
چكيده فارسي :
يكي از فوري‌ترين مباحث سياستي در خصوص شيوع عالم‌گيري كوويد۱ ۱۹ در اروپا مربوط به گستره و روش‌هاي داده‌هاي جمعيت‌شناسي براي تعيين الگوهاي مختلف مرگ و مير بين گروه‌ها و مناطق است، و اينكه آيا اين عالم‌گيري و پيامدهاي اقتصادي آن بر پويايي جمعيت در آينده تأثير خواهد گذاشت يا خير و نحوه‌ي تاثير آن چگونه خواهد بود. ارزيابي‌هاي سياستي پساكرونا در مورد شيوع كوويد ۱۹ و تأثير اقدامات محدود‌كننده بايد شامل تحليلي تمام‌عيار فراتر از نماگرهاي سلامت باشد. همچنين بايد نقش نماگرهاي كليدي جمعيت‌شناسي مانند سن و ساختارهاي خانوادگي، الگوهاي هم‌خانگي، مشخصه‌هاي فردي مانند وضعيت اقتصادياجتماعي، قوميت و جابه‌جايي نيز ارزيابي شود. در جريان بحران فعلي كوويد ۱۹، درجه‌ي عدم حتميت در فرآيندهاي تصميم‌گيري بسيار بالا است. علاوه بر مشاوره‌ي موقتي كه در طول هر نوع بحران ضروري است، يك سيستم پايش دائمي‌تر بر اساس شواهد جمع‌آوري شده درباره‌ي مسائل سلامت جامعه و فراتر از آن نيز مورد نياز است. اين سيستم بايد با همكاري نزديك با كارشناساني از سازمان‌هاي پژوهشي، سياست‌گذاري، اقتصادي و اجتماعي عمل كند تا بر طرز فكر قبيله‌اي۲فائق آيد. بيماري عالم‌گير كوويد ۱۹ اهميت سرنوشت‌ساز جدي گرفتن نابرابري‌هاي اجتماعي و سلامت را در اروپا برجسته مي‌كند.
