بررسي تداخل ديات در حيات نباتي از منظر حقوق اسلامي

بحث تداخل ديات در زمان وقوع جنايت‌هاي متعدد موجب ديه، مطرح مي‌شود. از جمله موارد اختلاف در تعيين ديه، جنايتي است كه سبب قرار گرفتن فرد در زندگي نباتي شود. حيات نباتي حالتي شبيه مرگ است، اما به دليل زنده بودن ساقه مغز، فعّاليت­هاي غيراختياري فرد در حال انجام است و فرد، مرده محسوب نمي­شود و در صورت صدمه، علاوه بر آسيب قشر مغز، تمام يا برخي از اعضا و حواس و منافع اين افراد نيز دچار آسيب مي­شود. حال با توجّه به تلقّي نشدن زندگي نباتي به مرگ از يك سو و اصل عدم تداخل ديات در جنات­ها از سوي ديگر، ضروري است ديه مصدومين منتهي به مرگ قشر مغزي تعيين شود. هدف اين پژوهش، اثبات اين ادّعا است كه اين افراد مانند فرد داراي حيات بوده و ديه تمام صدمات وارده، طبق اصل عدم تداخل ديات بايد محاسبه شود و در موارد تداخل ديه، طبق نظر فقها و مواد قانوني به قدر متيقّن از آن اكتفا كرد. ضمن اينكه وقوع هرگونه جنايتي نسبت به اين بيماران در حالت حيات نباتي، جرم محسوب شده و به تبع، ديه تعيين مي­گردد.