تأثير نرخ سود بين بانكي و شيب منحني عايدي بر سودآوري بانك‌هاي منتخب در ايران

سودآوري يكي از مهم‌ترين شاخص‌هاي عملكرد بانك‌ها محسوب مي‌شود. بنابراين مطالعه‌ي وضعيت سودآوري سيستم بانكي و عوامل مؤثر بر آن از اهميّت ويژه‌اي برخوردار است. هدف اصلي مطالعه‌ي حاضر بررسي تأثير عوامل مختلف بر سودآوري بانك‌هاي تجاري فعال در سيستم بانكداري ايران طي دوره‌ زماني 1394 1388 با استفاده از يك الگوي پانل پويا (GMM)، بر سه شاخص نرخ بازده دارايي (ROA)، نرخ بازده حقوق صاحبان سهام (ROE) و خالص درآمد بهره‌اي (NIM) است. نتايج كلي الگو‌هاي برآوردي بيانگر آن است كه متغير‌هاي اهرم مالي و نرخ رشد دارايي تأثير منفي و معني‌دار بر نرخ بازده دارايي و نرخ بازده حقوق صاحبان سهام و تأثير مثبت بر خالص درآمد بهره‌اي دارد. متغير‌هاي نرخ رشد توليد ناخالص داخلي، نرخ بهره‌ بين بانكي، شيب منحني عايدي و شاخص تمركز صنعت تأثير مثبت و معني‌دار بر نرخ بازده دارايي و نرخ بازده حقوق صاحبان سهام، و تأثير منفي بر خالص درآمد بهره‌اي دارند. با اين حال، تأثير شاخص تمركز صنعت بر نرخ بازده حقوق صاحبان سهام بي‌معني است.