همبستگي حمايت اجتماعي همسر و تبعيت از رفتارهاي خودمراقبتي در بيماران مبتلا به فشارخون بالا در شهر قم

هدف: از آنجايي كه حمايت اجتماعي دريافت شده از سوي همسر و خودمراقبتي از عوامل تأثيرگذار در كنترل و پيشگيري از عوارض بيماري هاي مزمن از جمله فشارخون بالا مي باشد، مطالعه اي با هدف تعيين همبستگي حمايت اجتماعي همسر و تبعيت از رفتارهاي خودمراقبتي در بيماران مبتلا به فشارخون بالا در شهر قم انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعي (توصيفي تحليلي) بود كه بر روي 211 نفر از بيماران مبتلا به پرفشاري خون اوليه مراجعه كننده به مراكز سلامت جامعه شهري، به روش نمونه گيري غيراحتمالي و در دسترس در سال 1398 در شهر قم انجام شد. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه جمعيت شناختي، پرسشنامه تبعيت از رفتارهاي خودمراقبتي، پرسشنامه حمايت اجتماعي شربورن و استوارت و چك ليست جهت بررسي و ثبت فشارخون سيستول و دياستول و فشارسنج عقربه اي استاندارد بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و توسط آزمون هاي آماري تي مستقل، آناليز واريانس، ضريب همبستگي پيرسون تحليل شدند. نتايج: نتايج نشان داد كه ارتباط مستقيم و معنا داري بين حمايت اجتماعي دريافت شده از سوي همسر (نمره كل) و مؤلفه هاي رفتارهاي خودمراقبتي رژيم كم نمك (0.001P Value)، رژيم دارويي (0.008=PValue)، مديريت وزن (0.001 Palue)، فعاليت بدني (0.009=PValue) و عدم كشيدن سيگار (0.001=PValue) و نيز ارتباط معكوس و معنا داري بين حمايت اجتماعي دريافت شده (نمره كل) با ميزان فشارخون سيستول (0.02= PValue) و دياستول (0.017=PValue) وجود دارد. نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه حمايت اجتماعي همسر بايد به عنوان يك مؤلفه اثرگذار بر ميزان رفتارهاي خودمراقبتي و فشارخون سيستول و دياستول در بيماران با فشارخون بالا در نظر گرفته شود.