فراواني و علل مرگ‌ومير مادران باردار طي سال‌هاي 1396-1390 در استان هرمزگان

هدف: از آنجايي كه مرگ مادر باردار سلامت خانواده و جامعه را تحت تأثير قرار مي دهد، شناخت علل و عوامل مؤثر و ارائه راهكارهاي مناسب جهت كاهش مرگ ومير ضروري مي باشد. بنابراين مطالعه حاضر با هدف تعيين فراواني و علل مرگ ومير زنان باردار در استان هرمزگان انجام شد. روش ها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي، جامعه پژوهش كليه مادران باردار فوت شده طي سال هاي 1396-1390 بود كه اطلاعات آنان از پرونده بيمارستاني و بهداشتي موجود در مركز بهداشت استان، فرم تكميل شده مرگ مادر و نتايج مصاحبه موجود در مورد مرگ مادر جمع آوري شد. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه اي محقق ساخته بوده و داده ها با استفاده از آمار توصيفي با نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل شدند.. نتايج: ميزان مرگ مادر در استان هرمزگان در اين دوره زماني 32.76 مورد به ازاي صد هزار تولد زنده بوده و فراواني مرگ مادر 100 نفر است. شايع ترين علت مرگ، خونريزي پس از زايمان بود. اكثريت مادران فوت شده بين سنين 35 18 سال (73 درصد)، فاصله بارداري بيشتر از سه سال (80 درصد)، مرتبه زايمان كمتر از 5 سال (87 درصد)، ساكن روستا (57 درصد) و داراي بارداري خواسته (86 درصد) بودند. نوع زايمان اكثريت مادران فوت شده سزارين بود (60 درصد). 75 درصد از مادران در بيمارستان فوت كرده و عامل زايمان آنان متخصص و ماما بود (91 درصد). بيشترين مقطع زماني فوت، پس از زايمان (65 درصد) بود. نتيجه گيري: جهت كاهش مرگ ومير زنان باردار ارائه خدمات با كيفيت بيشتر به روستاييان و ارتقاء سيستم ارجاع به موقع، كاهش سزارين هاي غيرضروري، افزايش تجهيزات بيمارستان ها، افزايش تجهيزات آمبولانس ها، افزايش سطح آگاهي و مهارت كاركنان و پيگيري مناسب مادران به ويژه پس از زايمان توصيه مي شود.