هيدروپلتيك و مناقشات آبي در حوزه رودخانه هاي دجله و فرات (2018 - 1950)

از زمان تش يكل سه كشور تر يكه، سوريه و عراق، حوزه رودخانه هاي دجله و فرات همواره تنش هاي مختلف آبي را تجربه كرده است؛ ب هعلاوه اجراي پروژه هاي آبي متعدد از سوي اين كشورها )ب هخصوص كشور تر يكه( بر شدت و تغ يير آب و هوايي در سطح گسترده و متعاقب آن تنش هاي GAP اين تن شها افزوده است. اتمام پروژه هاي ناشي از كاهش شديد منابع آبي، مي تواند به زمينه اي براي بروز تنش هاي سياسي ميان كشورهاي تر يكه، سوريه و عراق تبديل شود كه در اين پژوهش با بهر هگيري از اين فرضيه به بررسي تاثير اين موضوع بر روابط سياسي ميان كشورهاي اين حوزه آبي پرداخته مي شود. در اين مقاله وضعيت آب در هر سه كشور و تنش هاي آبي داخلي و منطقه اي ميان آنها با استفاده از نظريه مكتب كپنهاگ در ابعاد امنيت نظامي، سياسي، اقتصادي، اجتماعي و محيط زيست مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج حاصل از اين پژوهش نيز نشان م يدهد كه موضوع مناقشات آبي در اين حوزه ب هدليل تاثيرگذاري بر صنعت كشاورزي، افزايش ب كياري، فقر، مهاجرت، خشك شدن تالاب ها و رودها، شك لگيري پديده گرد و غبار و بحران مشروعيت، چهار بعد امنيت )سياسي، اقتصادي، اجتماعي و زيس تمحيطي( را با خطر جدي مواجه نموده است. با اين وجود ب هدليل ضعف نظامي دو كشور عراق و سوريه و توان بالاي ارتش تر يكه نسبت به اين دو كشور، نمي توان احتمال تهديد امنيت نظامي را در آينده اي نزد كي متصور بود.